Όσο καλογυαλισμένη παραγωγή και να διαθέτουν, όσο επαγγελματίες και να θέλουν να φανούν με τις μεγάλες διάρκειες κομματιών, όσα τεχνικά σολαρίσματα και να πλασάρουν, οι Ιταλοί Ancient Bards στα αυτιά μου δεν παύουν να ηχούν σαν Rhapsody Of Fire με γυναικεία φωνητικά. Για να πω την αλήθεια πάντως, το δημιουργικό και εφετζίδικο μέρος του “A New Dawn Ending” είναι αψεγάδιαστο. Τι να το κάνεις όμως όταν η ουσία είναι πως έχουμε να κάνουμε με άλλη μία κόπια των Ιταλών superstars του συμφωνικού power; Sorry παίδες, αλλά έτσι είναι. Πάλι στίχοι επηρεασμένοι από παραμύθια με δράκους, ψευτο-epic νοοτροπία στις ενορχηστρώσεις, απλά συμπαθητικές ερμηνείες της Sara Squadrani οι οποίες πηγαίνουν τα τραγούδια σε πιο pop κατευθύνσεις κρίνοντας την ανεπαρκή για τέτοια είδη, είναι μόνο λίγα από τα αρνητικά με τα οποία θα έρθει κάποιος αντιμέτωπος όταν τους ακούσει. Χώρια που μέσα υπάρχουν κάτι ατελείωτες 12λεπτες και 16λεπτες συμφωνικές συνθέσεις που θα σε κουράσουν όσο δε μπορείς να φανταστείς. Δυστυχώς, η δουλειά που έχουν ρίξει οι Ancient Bards πάει στράφι μέσα σε όλο αυτό το power metal αναμάσημα. Και αυτό δεν αλλάζει ούτε με ορισμένες ευχάριστες εκπληξούλες που θα συναντήσεις, όπως η προσθήκη λίγων harsh φωνητικών εδώ κι εκεί. Το “A New Dawn Ending” είναι άλλη μία απόδειξη πως το είδος εξακολουθεί να περνάει χρόνια κρίση και σίγουρα θα το χαρακτήριζα παράδειγμα προς αποφυγή.
3/10
Χάρης Μπελαδάκης
