Ο Michael Bormann στο hard rock, είναι ότι είναι και ο Dan Swano για τη σουηδική metal σκηνή. Ίσως κάποιοι να με κράξουν για μια τέτοια παρομοίωση, αλλά έτσι είναι. Με 33 χρόνια καριέρας να βαραίνουν τις πλάτες του και με ουκ ολίγα projects να τον ακολουθούν, ο Γερμανός μουσικοσυνθέτης έχει κάθε λόγο να παινεύεται πως είναι ο πιο πολυμήχανος mastermind στον τομέα του hard/melodic rock. Τώρα η κίνηση του να κυκλοφορήσει μία συλλογή με μπαλάντες από την προσωπική του δισκογραφία ίσως να προβληματίζει κάπως. Όχι τόσο λόγω επανάληψης, καθώς ο τύπος είναι από τους λίγους που έχουν καταφέρει να διαφοροποιήσουν τις μπαλάντες από δίσκο σε δίσκο. Είναι κυρίως επειδή για κάποιον που δεν έχει ασχοληθεί με το Bormann ενδεχομένως να τον παρεξηγήσει. Αυτομάτως η “best of ballads” ταμπέλα αδικεί τις heavy συνθέσεις που έχει δημιουργήσει τόσο σαν solo, όσο και στους Jaded Heart και Letter X. Ωστόσο η χαρακτηριστική φωνάρα του είναι “το δέκα το καλό” και αυτό δεν αλλοιώνεται όσο μελιστάλαχτα και να ερμηνεύσει. Σε καμία περίπτωση το “Love Is Magic” δεν είναι του πεταματού και αυτό το λέω ως πλήρως αντικειμενικός fan. Απλά θα προτιμούσα αυτή η συλλογή να μην περιοριζόταν μόνο στο συναισθηματικό κομμάτι της καριέρας του.
6.5/10
Χάρης Μπελαδάκης