Οχτώ χρόνια είναι πολλά για να περιμένω ο έρημος νέα δουλειά από τους Memory Garden. Βέβαια, δεν είναι η πρώτη φορά που μου κάνουν τέτοια καζούρα. Το ίδιο χρονικό διάστημα έπρεπε να περιμένω ανάμεσα στα “Mirage” (2000) και “Carnage Carnival” (2008). Έτσι και τώρα έπρεπε να περιμένω να περάσουν άλλα τόσα από το “Doomain” (2013) για να έχω νέα τους. Αλλά τι να κάνω που τους αγαπάω και κάθε φορά τους το συγχωρώ;
Οι Σουηδοί power/doomsters επιστρέφουν με ένα από τα πιο δυνατά άλμπουμ τις καριέρας τους. Ένα έργο διόλου εύκολο αν αναλογιστούμε τι δίσκους διαμάντια μας έχουν δώσει όλα αυτά τα χρόνια. Το “1349” είναι ένα concept άλμπουμ το οποίο καταπιάνεται με την περίοδο του «μαύρου θανάτου». Την πανδημία πανώλης που από το 1348 ως το 1353 θέρισε την Ευρώπη και στοίχησε στο πέρασμά της σχεδόν το ένα τρίτο του πληθυσμού της!
Μουσικά μιλώντας τώρα, οι Memory Garden για μια ακόμα φορά αποδεικνύουν γιατί είναι ένα από τα πιο σημαντικά συγκροτήματα του είδους τους αλλά και της ευρύτερης σκληρής μουσικής γενικά. Τρομερές συνθέσεις όπου οι Σουηδοί ακροβατούν ανάμεσα στον όγκο και την ατμόσφαιρα με εκνευριστική άνεση! Γιατί για κάθε μονολιθικό riff υπάρχει και μια μελωδική αναλαμπή. Για κάθε doom γραμμή στα φωνητικά υπάρχει και ένα εντυπωσιακό refrain.
Δηλαδή ακούς αυτό το “Rivers Run Black” και αναρωτιέσαι «μα πως το έχουν δέσει έτσι αυτό το κομμάτι;». Τολμώ να πω ότι πολλά progressive σχήματα θα κοκκίνιζαν ακούγοντας τα όργια που συμβαίνουν σε αυτόν τον δίσκο. Μην το κουράζουμε το θέμα. Το “1349” έχει δεδομένα μια θέση στα καλύτερα άλμπουμ τις χρονιάς. Το γεγονός ότι κυκλοφορεί μέσα στον Δεκέμβρη…ε, κάντε ένα δώρο στον εαυτό σας. Το δικαιούστε!
9/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com