Οι Anomalie είναι το solo project του Marrok, ενός καταξιωμένου μουσικού, ευρύτερα γνωστός για τη συμμετοχή του στους Harakiri For The Sky και στους Schammasch. Παρότι σέβομαι και τις δυο μπάντες και τις θαυμάζω, δεν είναι καθόλου του γούστου μου. Το ατμοσφαιρικό black metal είναι ένα είδος που δεν μου αρέσει και με κουράζει αρκετά εύκολα. Ελπίζω το “Tranceformation” να αποτελέσει εξαίρεση.
Αρχίζουμε με το “Trance I: The Tree”. Το ότι έχουμε καθαρά φωνητικά, είναι μια απίστευτη έκπληξη. Έχουμε έναν αρκετά viking folk ρυθμό, μέχρι να μπει το άκρως μελωδικό τμήμα και στη συνέχεια ένα ανελέητο blast beat. Το κομμάτι πέρασε χωρίς να το καταλάβω και ήταν ένα ταξίδι. Φανταστική δουλειά, μακάρι να συνεχίσει έτσι το album. Συνεχίζουμε με το “Trance II: The Relics”. Το άκρως groovy riff της μπασογραμμής με εξέπληξε θετικά, αλλά το blast beat στη συνέχεια μου φάνηκε λίγο αχρείαστο. Τα εννιά λεπτά διάρκειας το έκαναν λιγάκι κουραστικό αλλά δεν παραπονιέμαι. Είχε τις αλλαγές του, τα καθαρά φωνητικά του και πολλά μελωδικά τμήματα, καθώς και τα υπέροχα φωνητικά του Nornagest των Enthroned. Αν μου επιτρέπεται θα χαρακτήριζα το “Trance III: Alive” άκρως Gojira-ειδες. Τα πιο grungy ένρινα φωνητικά με παρέπεμψαν πολύ στα πρώτα albums των Gojira. Το ρεφραίν είναι τρομερά κολλητικό και το κομμάτι είναι φανταστικό.
Θα μπορούσα να χαρακτηρίσω το “Trance IV: Nemesis” ως μια πιο θυμωμένη συνέχεια του “Trance III: Alive”. Αυτά τα δυο μαζί είναι πραγματικά ένα ταξίδι. Στη συνέχεια έχουμε το “Trance V: Cerulean Sun” με τη συμμετοχή του δικού μας Σάκη Τόλη. Εδώ η post-black ατμόσφαιρα είναι πολυ πιο έντονη και δεν μπορώ να πω ότι με χαλάει. Παραπέμπει λίγο σε Cradle Of Filth τους οποίους λατρεύω και η διάρκειά του είναι τέλεια. Τα φωνητικά του Σάκη είναι εκπληκτικά και ήταν ένα γερό χτύπημα τη σωστή στιγμή. Για να ολοκληρωθεί ο δίσκος, περνάμε στο “Trance VI: Eternal Burden”. Εδώ τα χαλάμε λίγο καθώς τα black στοιχεία είναι πιο έντονα. Μάλλον το λιγότερο αγαπημένο μου τραγούδι, μακάρι να είχαμε τελειώσει στο “Trance V: Celurean Sun”.
Το ότι άκουσα έναν ολόκληρο atmospheric post-black δίσκο μπορεί να σημαίνει δυο πράγματα. Ή ο Marrok έγραψε κάτι απίθανο και προσβάσιμο σε πολύ περισσότερο κόσμο ή ο δίσκος δεν θα είναι καλός για τους οπαδούς του είδους. Ό,τι και να ισχύει από τα δύο, εγώ μπορώ να πω ότι εντυπωσιάστηκα. Τέλος, θα ήθελα να πω ένα τεράστιο μπράβο για τη μίξη και την παραγωγή. Τα πάντα ήταν πεντακάθαρα και αυτο έκανε το album ακόμα καλύτερο. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα σε θαυμαστές και μη!
8/10
Θανάσης Γκότοβος
chuckthanoz@gmail.com
