Μία άκρως ενδιαφέρουσα δουλειά από τους pagan metallers Ισλανδούς / Γερμανούς Árstíðir lífsins (που στα Ισλανδικά σημαίνει ‘Οι Εποχές της Ζωής’) με τον τίτλο “Aldafǫðr ok munka dróttinn” έκανε πριν λίγους μήνες την εμφάνισή της από την Ván Records / Soulfood Distribution. Πρόκειται για το τρίτο κατά σειρά album, μάλιστα διπλό, της μπάντας από το 2010 που κινείται σχεδόν στο μοτίβο των προηγουμένων, αν και με πιο avant-garde στοιχεία, και που μας μεταφέρει περίπου στο 1.000 μ.Χ. Η θεματική των Árstíðir lífsins είναι η παλιά Νορβηγική λογοτεχνία και ιστορία. Ωστόσο, αυτό που τους καθιστά μοναδικούς είναι το γεγονός ότι καταφέρνουν με εξαιρετικό τρόπο να είναι ποιητικοί, επικοί και Νορβηγικά ‘blacking’. Ο δίσκος είναι εξολοκλήρου σε αρχαία Νορβηγικά-Ισλανδικά, ενώ οι στροφές είναι ποιητικά (skáld) δοσμένες από τα Ισλανδικά sagas, στα πρότυπα των ποιητών που συνέθεταν στα δικαστήρια των Σκανδιναβών και Ισλανδών ηγετών κατά την περίοδο των Βίκινγκς και του Μεσαίωνα. Ο δίσκος περιέχει ambient αρχαϊκά φολκλορικά μοτίβα, σκοτεινές αντρικές ψαλμωδίες σε στυλ mantras, κλασσικά έγχορδα όπως τσέλο και βιόλες, επικό double-bass, καθώς και κλασικό Νορβηγικό black metal. Το αποτέλεσμα είναι ένα άκρως ενδιαφέρον, μελαγχολικό και ταυτόχρονα σκοτεινό ταξίδι 81 λεπτών στο παρελθόν, βρίσκοντας τον ακροατή χαμένο στις μελωδίες, τα παγωμένα τοπία της Σκανδιναβίας, αλλά και τους μύθους που συνοδεύουν τα ανδραγαθήματα των Vikings. Όλη αυτή η ατμόσφαιρα του δίσκου ενισχύεται ακόμη περισσότερο από την φωνή του Marsél, τον αφηγητή του δίσκου. Οι εναλλαγές μεταξύ των κλασικών εγχόρδων και των blasts beat, των χορωδιακών από βαρύτονους και των black ουρλιαχτών σε στυλ Niklas Kvarforth, του καταιγιστικού ρυθμού και των ιντερλούδιων, της κλασικής κιθάρας και του αφηγητή, συνθέτουν την εικόνα ενός album που ενώ κινείται σε mid-tempo ρυθμούς καταφέρνει να ενσωματώνει και black εκρήξεις. Τα εννέα κομμάτια που συνθέτουν το δίσκο δεν μπορούν εύκολα να αποτυπωθούν μεμονωμένα, καθώς όλα συμβάλλουν στο σύνολο, ενώ πολύ περισσότερο δεν μπορούν να καταναλωθούν με ένα απλό άκουσμα. Συνολικά, το album καθίσταται άνετα ως πρότυπο αλλά και ως benchmark για όσους θέλουν να ακολουθήσουν το αρκετά παιγμένο μονοπάτι Pagan/Viking. Σίγουρα όχι για τα αυτιά των περισσοτέρων, αλλά σίγουρα από τις καλύτερες κυκλοφορίες στο είδος της που αναμφίβολα αποτελεί ένα από τα αριστουργήματα του 2014.
8.5/10
Αλίκη Μαξούτογλου
