Τρίτος δίσκος για τους Αυστριακούς Asphagor που κινούνται στο χώρο του Black με αρκετά νορβηγικά στοιχεία. Στην αρχή δεν παρουσιάζουν κάτι ιδιαίτερο, καλοπαιγμένο μεν, αλλά άλλο ένα κλασσικό black σκέφτεσαι, με το που αρχίζει όμως το “The Solipsist” ξεχνάς επιτόπου την αρχική εκτίμηση.
Η κολασμένη συνέχεια με το “Sea Of Empty Shells”, το οποίο επίσης ξεφεύγει από το αρχικό στυλ του δίσκου, προσθέτει το ατμοσφαιρικό στοιχείο και τα τύμπανα πραγματικά πυροβολάνε. Πραγματικά από τα εντυπωσιακά κομμάτια του δίσκου που ξεφεύγουν από την συνήθεια που έχουμε μάθει.
Ακούγοντας το δίσκο θα μπορούσα να πω ότι είναι ένας συνδυασμός Satyricon με Wolves In The Throne Room. Το καλό είναι ότι από τα μέσα του δίσκου όλο το αποτέλεσμα βελτιώνεται παντελώς και η αρχική βαρετή εντύπωση φεύγει. Άρα μιλάμε για ένα δίσκο με καλά δομημένο το συνδυασμό ατμόσφαιρα, ταχύτητα, μελωδία και με άψογη παραγωγή, αν υπήρχε ποιο προσωπικό στοιχείο ίσως μιλάγαμε για δισκάρα. Οι Αυστριακοί σίγουρα μπαίνουν στο χάρτη και αναμένω να ακούσω την επόμενη δουλεία τους.
7/10
Δημήτρης Εμμανουήλ
[email protected]
