Είναι δύσκολο να φανταστούμε το Brooklyn της Νέας Υόρκης ως μια μουσική εστία για extreme metal. Αλλά πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις, έτσι και εδώ έρχονται οι Winter Nights να ταράξουν λίγο τα εδάφη της περιοχής τους κάνοντας μια πολύ ικανή προσπάθεια, παίζοντας death metal με έμφαση στη μελωδία. Το συγκρότημα ιδρύθηκε το 2007 από τα αδέρφια Efrain και Jeremy Farfan και όλα αυτά τα χρόνια καθοδηγούν την μπάντα με τις κιθάρες τους έχοντας δημιουργήσει τρεις δίσκους και ένα EP.
Το νέο τους EP με τίτλο “Sky Burial”, είναι η συνέχεια του τρίτου ομότιτλου δίσκου “Winter Nights” που κυκλοφόρησε το 2020, επίσης ανεξάρτητα. Εκτός από τα δυο αδέρφια στο συγκρότημα υπάρχουν οι Martin Tune (μπάσο) και Yarusinsky (drums) καθώς επίσης και ένας guest ο Marco Sneck (Poisonblack, Kalmah, Sentenced) στα πλήκτρα. Το “Time To Say Goodbye” μετά από μια ατμοσφαιρική εισαγωγή προχωράει με ένα απλό riff που ισορροπεί κάπου ανάμεσα στο gothic και μελωδικό death metal. Τα πλήκτρα προσπαθούν να δημιουργήσουν μια ατμόσφαιρα στο υπόβαθρο αλλά δεν ταιριάζει και πολύ.
Το “Neither Faith Nor Fear” είναι ό,τι καλύτερο θα ακούσετε σε αυτό το EP, τουλάχιστον για εμένα, με την τετραμελή παρέα να παρουσιάζει μια πιο σκοτεινή, μυστηριώδη και απόκρυφη διάθεση ενώ δεν λείπουν οι γρήγορες στιγμές. Τα πλήκτρα συμβάλουν τα μέγιστα σε αυτή την ατμόσφαιρα που συντροφεύει καθ’ όλη τη διάρκεια τη σύνθεση. Ακολουθεί το “I Pray To I” που είναι ό,τι πιο άγριο και βαρύ αλλά ακόμη και έτσι οι κιθάρες προσπαθούν να εμφανίσουν μια ελκυστική μελωδικότητα μέσα από τα riffs. Τελευταίο είναι το ομότιτλο “Sky Burial”, μεγαλύτερο σε διάρκεια που ξεδιπλώνει μια επική χροιά ενώ δεν λείπουν οι εκρήξεις και οι απεριόριστες μελωδικές στιγμές death metal.
Συνοψίζοντας, τα ηχητικά και στιχουργικά θέματα της μουσικής τους απεικονίζουν απώλεια, πόνο και σκοτάδι. Οι μελωδίες από τα πλήκτρα και ιδιαίτερα από τις κιθάρες κάνουν τεράστια προσπάθεια να κρατήσουν το ενδιαφέρον του ακροατή χωρίς να τα καταφέρνουν δυστυχώς. Το EP δεν το λες αδιάφορο αλλά αόρατο επειδή αυτό που παίζουν εξαφανίζεται από το μυαλό μου με μιας αφότου τελειώσει. Υπάρχουν κάποιες ελάχιστες στιγμές που ξεχωρίζουν χωρίς κάτι το καινοτόμο. Το υλικό που υπάρχει εδώ τις περισσότερες φορές δίνει την εντύπωση ότι κάτι δεν πάει καλά και δεν δένουν σωστά μεταξύ τους. Στα θετικά η πολύ επαγγελματική παραγωγή η οποία δεν είναι ικανή να σώσει την παρτίδα.
4/10
Νίκος Λίλλης
[email protected]
