Οι γείτονές μας, οι Ιταλοί At The Dawn, μου έδωσαν αρκετούς πονοκεφάλους μέχρι να κατασταλάξω σε μια άποψη για τη δεύτερη δισκογραφική τους δουλειά, “Land In Sight”. Θα εξηγήσω τους λόγους πιο μετά, αλλά σίγουρα η μπάντα έχει πάρει πολύ σοβαρά την καριέρα της, αφού από το 2011 που έχει σχηματιστεί, έχει ήδη τρεις κυκλοφορίες στο ενεργητικό της. Ένα EP και πλέον δυο full άλμπουμ. Μετά το αρκετά μέτριο προς κακό ντεμπούτο τους, “From Dawn to Dusk”, οι At The Dawn πάνε τη μουσική τους ένα βήμα πιο μπροστά και μετά από μια καθαρόαιμη power metal κυκλοφορία, το “Land In Sight” προσθέτει και άλλα στοιχεία στη μουσική τους.
Ο δίσκος δεν είναι εύκολο άκουσμα και μπορεί η μάσκα του μελωδικού power metal που έχουν μπροστά οι At The Dawn να διαμηνύει το αντίθετο, όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Η μπάντα πλέον δεν αρέσκεται σε μικρές διάρκειες στα τραγούδια της, με τον μέσο όρο αυτών να ξεπερνάει τα 5 λεπτά. Αρκετά τεχνικά (progressive) στοιχεία έχουν μπει στη μουσική και την κάνουν αρκετά πιο δύσκολη στο άκουσμα. Εκεί είναι που αντιμετώπισα τη μεγάλη δυσκολία. Οι At The Dawn έχουν πραγματικά πολύ όμορφες μελωδικές γραμμές, πλέον τα κομμάτια ακούγονται λες και έχουν προέρθει από μια δεμένη μπάντα (και σε αυτό το σημείο έχουν κάνει πολλά βήματα μπροστά), πολύ ωραία riff και ότι άλλο ψάχνει κάποιος σε μια μελωδική power metal μπάντα… Αυτά τα καταραμένα prog στοιχεία τι τα θέλανε; Εκεί που οι συνθέσεις ανεβάζουν την αδρεναλίνη και την ποιότητα σε υψηλά επίπεδα, έρχονται αυτά τα στοιχεία και οι μεγάλες διάρκειες να κουράσουν τον ακροατή.
Οι πρώτες ακροάσεις με έβαλαν στο τρυπάκι απλά να ‘θάψω’ την κυκλοφορία, αλλά μετά από λίγο καιρό άρχισα να νιώθω ότι οι συνθέσεις και η μουσική των At The Dawn μεγάλωνε μέσα μου όλο και περισσότερο. Μην περιμένετε ότι το “Land In Sight” έχει να προσφέρει κάτι καινούργιο στο power metal. Οι συνθέσεις είναι mid-tempo και μπορώ να πω ότι είναι μια μίξη Savatage και πρώιμων Sonata Arctica, χωρίς βέβαια να λείπουν οι Iron Maiden και Yngwie Malmsteen επιρροές. Υπάρχουν αρκετά συμφωνικά στοιχεία στη μουσική των At The Dawn και αυτά είναι εμφανή μέσω της παραγωγής και της εκτεταμένης χρήσης των πλήκτρων.
Η μπάντα τα καταφέρνει καλύτερα σε κομμάτια που έχουν πιο epic feeling και είναι πιο απλά σε δομή, όπως στα “Siren Call” (το οποίο περιέχει και κάποια ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ guest γυναικεία φωνητικά από την Letizia Chiozzi των Synful Ira – απίθανη φωνή), “The Revenge” και το “Tiger Within”. Δεν είναι τυχαίο ότι και τα τρία κομμάτια που ανέφερα είναι μικρά σε διάρκεια και τα μόνα που δεν ξεπερνούν τα 5 λεπτά. Τα υπόλοιπα κομμάτια, παρόλο που έχουν ενδιαφέρουσες και ωραίες μελωδικές γραμμές, κάτι τα prog στοιχεία κάτι η μεγάλη διάρκεια, δεν με κέρδισαν εξολοκλήρου, χωρίς όμως να πρέπει να πω ότι είναι και σκουπίδια.
Εν κατακλείδι, ένας δίσκος που μάλλον θα αρέσει στους power metal οπαδούς και μόνον σε αυτούς. Η διασκευή στο “Revelations” των Iron Maiden, με μια πιο prog χροιά είναι ενδιαφέρουσα αλλά προσδίδει γενικά το ύφος των At The Dawn. Πολύ καλή παραγωγή που τους κάνει να ξεχωρίζουν από το σωρό, δίνοντας τους ένα ξεχωριστό ήχο. Απλά στο μέλλον η μπάντα πρέπει να βρει τη σωστή ισορροπία ανάμεσα στα prog και στα power metal στοιχεία, για να μην κουράζει.
6,5 /10
Δημήτρης Σταύρος
[email protected]
