Χμμμ, τι έχουμε εδώ; Epic/folk/battle/power metal στα πάτρια εδάφη και μάλιστα χωρίς αναφορές στην σκανδιναβική μυθολογία αλλά αντί αυτού ένα μεγάλο tribute στην ελληνική μυθολογία; Πρωτότυπο τολμώ να ομολογήσω…Και το θέμα είναι ότι αν και με την ταμπέλα του metal δίσκου να κρέμεται από τον λαιμό, δεν είναι παραγεμισμένο με άσκοπα riffs και ανελέητους βιασμούς των τυμπάνων. Αντίθετα ο δίσκος κατακλύζεται από ατμοσφαιρικά σημεία, αιθέριες γυναικοκρατούμενες χορωδίες και μπόλικα μέρη αφήγησης. Κυρίως οι κιθάρες έχουν μετρημένο αλλά καθοριστικό ρόλο στο όλο σύνολο έχοντας πολλές φορές στο πλευρό τους φλάουτο σαν δευτερεύον lead όργανο. Τώρα, το μεγαλύτερο πρόβλημα του δίσκου είναι, παρότι δεν σε κουράζει σαν άκουσμα, να ακούγεται τις περισσότερες φορές κυρίως λόγο παραγωγής, εξαιρετικά άδειο. Το δεύτερο πρόβλημα είναι τα φωνητικά τα οποία μερικές φορές γίνονται υπερβολικά και δεν τους πάει. Κατά τ’ άλλα είναι μια αξιόλογη προσπάθεια για τα ελληνικά δεδομένα η οποία είτε θα εκτιμηθεί σε βάθος χρόνου ή θα μείνει ελαφρώς ‘θαμμένη’…
4/10
Αγγελική Καπίρη
