To “Sin4tr4” είναι το ντεμπούτο album ενός ορχηστρικού ντουέτου από την Ιταλία και κυκλοφόρησε το περσινό καλοκαίρι με το συγκρότημα να ενσωματώνει στοιχεία από ακουστικές post rock μελωδίες, ταχύτατα ρυθμικά riffs που παραπέμπουν σε black metal μονοπάτια τα οποία δένουν άψογα με κάποια διακριτικά ηλεκτρονικά στοιχεία. Πραγματικά δεν γνωρίζω αν το όνομα της μπάντας εμπνεύστηκε από το ομώνυμο αριστούργημα των Pelican που κυκλοφόρησε το 2003, αλλά ένα πράγμα που σίγουρα θυμίζει τους prog μάστορες από το Chicago είναι η ένταση και η δυναμική των τραγουδιών. Το album περιέχει επτά κομμάτια και έχει συνολική διάρκεια περίπου 22 λεπτά, κάτι όχι και τόσο συνηθισμένο για ένα album σαν αυτό, ωστόσο ο χρόνος αυτός φτάνει και περισσεύει για να καταλάβεις ότι αυτή η μπάντα είναι εξαιρετικά ικανή να συνθέτει πανέμορφη ατμοσφαιρική μουσική που ισορροπεί ιδανικά μεταξύ της επιθετικότητας και της μελωδίας. Κάποιοι μπορεί να θεωρήσουν ότι τα κομμάτια είναι πάρα πολύ μικρά σε διάρκεια για να καταφέρει η μπάντα να εξερευνήσει πλήρως τις δυνατότητές της, αλλά η γνώμη μου είναι πως το γεγονός αυτό βοηθά τα τραγούδια να ακούγονται πιο άμεσα και να ξεχωρίζουν από τα τυπικά rock τραγουδάκια που κυκλοφορούν εκεί έξω. Τα τραγούδια είναι αρκετά διαφορετικά μεταξύ τους ωστόσο το album σε καμία περίπτωση δεν χάνει την ομοιογένειά του. Από τη μία έχεις τραγούδια όπως το εξαιρετικό και personal favorite “Apnea” με τη χρήση των ηλεκτρονικών beats και γυναικείων φωνητικών, το “Fragile” που βασίζεται εξ ολοκλήρου σε soft,υπνωτικές μελωδίες και από την άλλη έχεις συνθέσεις όπως τα “Scenario” και “Spine” που έχουν σαν χαρακτηριστικά τους τις aggressive κιθάρες. Το στοιχείο που κάνει τον ήχο των Australasia αρκετά ενδιαφέρον, είναι η αποτελεσματική χρήση των πειραματικών synth περασμάτων σε συνδυασμό με τη χρήση των straight metal κιθαριστικών riffs και ρυθμικών τυμπάνων, όπως ακούγεται για παράδειγμα στο opening track “Antenna”. Μπορείς να πεις με σιγουριά ότι το “Sin4tr4”βασίζεται σε προφανείς επιρροές από πολλές διαφορετικές μπάντες (Isis, Katatonia, Pelican, Joy Division και At the Gates είναι μερικές από αυτές) όμως καταφέρουν να πετύχουν και να διαμορφώσουν έναν μοναδικό κι εντελώς προσωπικό ήχο, γεγονός που κερδίζει την δική μου τουλάχιστον εκτίμηση. Το “Sin4tr4” είναι από εκείνα τα albums που έχουν να πουν κάτι σε όλους, εφόσον βέβαια διαθέτεις το απαραίτητο για την περίπτωση ανοιχτό μυαλό. Από τα albums που θα λιώσω στο παίξιμο και αν και είναι πολύ νωρίς, θέτει σοβαρή υποψηφιότητα για το Top-20 του 2013.
8.5/10
Παναγιώτης Παπαλεξόπουλος
