Έχω δει μέχρι τώρα πολλούς και διαφορετικούς τρόπους στην έμπνευση του ονόματος ενός συγκροτήματος. Λατινική αρίθμηση ως όνομα όμως δε θυμάμαι να έχω ξαναδεί. Μπορεί και να έχει υπάρξει και αλλού, εγώ όμως δεν το έχω παρατηρήσει ξανά, και μου φαίνεται τουλάχιστον ιδιαίτερο και περίεργο αλλά σίγουρα πρωτότυπο.
Αυτό όμως που με εξέπληξε περισσότερο είναι ότι ο Γάλλος πίσω από το συγκρότημα (αφού μιλάμε για one-man band με guests) υπάρχει σα σχήμα από το 2009 και ο παρών είναι ο πέμπτος full-length δίσκος του, χωρίς να υπολογίζουμε και διάφορα ΕΡs. Και μάλιστα έχει ακολουθήσει και διαφορετικό ύφος πριν καταλήξει σε αυτό που παίζει τώρα. Και τι παίζει τώρα θα μου πείτε; Λοιπόν, ο ίδιος το χαρακτηρίζει ως υπνωτιστικό post-rock/avant-garde, με το Δελτίο Τύπου να αναφέρει ως επιρροές τους Ulver, The Pineapple Thief, Steven Wilson, Lunatic Soul, Anathema (προφανώς της ύστερης, «αισιόδοξης» περιόδου τους) και Massive Attack.
Στέκει λοιπόν πουθενά αυτή η περιγραφή; Ναι και όχι. Κάποιες από τις επιρροές δεν είναι τόσο (ή και καθόλου) εμφανείς, ο δίσκος δεν ακολουθεί ένα συγκεκριμένο μοτίβο όπως οι προαναφερθέντες καθώς παρατηρούνται συνεχείς αλλαγές σε tempo, ατμόσφαιρες και ρυθμούς, ενώ έχει δοθεί και μεγάλη έμφαση στην ψυχεδέλεια, ειδικά στα πιο instrumental μέρη. Ο δίσκος είναι πλούσιος σε εφέ και μελωδίες, σε σημεία δικαιολογεί και δίνει έμφαση στον υπνωτιστικό του χαρακτήρα αλλά οι συνεχείς εναλλαγές κάνουν τη μουσική να εμφανίζει πολλούς διαφορετικούς χαρακτήρες εν τέλει.
Το θέμα όμως είναι ότι ενώ έχει γίνει μια αξιοπρεπής δουλειά, κυρίως στο κομμάτι της ενσωμάτωσης όλων των εναλλαγών ούτως ώστε ο δίσκος να κυλάει και να εξελίσσεται ομαλά, του λείπουν οι συνθετικές κορυφώσεις και σημεία που θα σε ξεσηκώσουν. Έχει που έχει δύστροπο χαρακτήρα λόγω των πολλών εναλλαγών και υφών του, αυτό όμως είναι το μοναδικό μεγάλο μείον του. Ενώ είναι αρκετά καλός δίσκος, του λείπει έστω μια στιγμή μεγαλείου για να σε κάνει να σε επιστρέψεις σε αυτόν. Αλλιώς, πρόκειται για μια αρκετά αξιόλογη δουλειά όπως προανέφερα. Για την ιστορία, το όνομα του συγκροτήματος παραπέμπει στον αριθμό 93 και είναι αναφορικό στο ποίημα 93 του βιβλίου “Les Fleurs Du Mal” του Charles Baudelaire, το οποίο ονομάζεται “A Une Passante”.
6/10
Σταύρος Πισσάνος
[email protected]