AlbumsΚριτικές

MoE – The Crone (Vinter)

Οι MoE είναι ένα ντουέτο που μας έρχεται από την Νορβηγία. Ή μπορεί να είναι και Σουηδοί, θα σας γελάσω. Γενικά οι πληροφορίες για εκείνους στο διαδίκτυο σπανίζουν. Δεν γνωρίζουμε ακριβή δισκογραφία, τόπο και χρονολογία σύστασης, παρά μόνο ότι αποτελούνται από την πολυοργανίστρια με παρελθόν στα κλασικά έγχορδα, Guro Moe και τον Håvard Skaset. Δεν γνωρίζω αν η απουσία βιογραφικών στοιχείων είναι προϊόν επιδίωξης να δημιουργηθεί μια αύρα μυστηρίου γύρω από το όνομά τους ή απλώς προϊόν ελλιπούς δουλειάς των υπευθύνων δημοσίων σχέσεων και διαδικτυακής παρουσίας της μπάντας.

Οι τελευταίοι είναι οι ίδιοι άνθρωποι που εφηύραν τον όρο avant-garde sludge metal πάντως, οπότε όλα τα ενδεχόμενα κρίνονται πιθανά. Όπως και να έχει, το ντουέτο δεν είναι τόσο κακό όσο θα μπορούσαν να μας προϊδεάσουν τα παραπάνω ότι θα ήταν. Ναι, τα κομμάτια έχουν άλλοτε αχρείαστα μεγάλες κι άλλοτε αδικαιολόγητα μικρές διάρκειες. Συν ότι οι επιτηδευμένες φωνητικές υπερβολές της Moe μοιάζουν αχρείαστες. Αχρείαστες αφενός διότι γνωρίζει από μουσική, κρίνοντας από το βιογραφικό της, οπότε δεν χρειάζεται να το παίζει Diamanda Galas υπό την επήρεια στεροειδών για να οικειοποιηθεί ένα αποτέλεσμα που θα φέρει σώνει και καλά την ταμπέλα του sui generis.

Κι αφετέρου διότι δεν εκπορεύονται αναγκαστικά από μια απόκοσμη, μη συμβιβασμένη με προϋπάρχουσες φόρμες καλλιτεχνική ανάγκη αλλά μάλλον από έναν υπερβολικό ζήλο να ακουστεί περισσότερο ιδιόρρυθμη και θεατρική από ότι η ενυπάρχουσες τεχνικές δυνατότητες του φωνητικού της εύρους μπορούν να σηκώσουν. Το αχρείαστο του πράγματος έγκειται επίσης στο γεγονός ότι το εύρος αυτό είναι ήδη αρκετά μεγάλο για να μας πείσει ότι μπορεί να κάνει πράγματα επιτυχώς. Χωρίς να προσπαθεί να ακουστεί όχι σαν το αποτέλεσμα μιας κατάστασης κατά την οποία κατάπιε ο Johnny Rotten την Kate Bush αλλά το αποτέλεσμα της δυσπεψίας του τελευταίου, όταν προσπάθησε να την χωνέψει.

Τίμια προσπάθεια αλλά χάνεται όπως και τα υπόλοιπα στοιχεία του δίσκου σε μια υπερβολή που δεν φαίνεται να έχει κάποιο πραγματικό έρεισμα πέρα από την ίδια της την ανάγκη να φανεί εξπρεσιονιστική και συναισθηματικά μεγαλειώδης. Κατά τα άλλα, οι επτά συνθέσεις έχουν κατά τόπους ενδιαφέροντα πραγματάκια να πουν και θα είχαν να πουν ακόμα περισσότερα αν η άποψη του ντουέτου για τον επαναπροσδιορισμό των υφιστάμενων τυπικών δομών μιας σύνθεσης δεν ήταν όχι η εξάλειψη τους μέσω κάποια αντιπρότασης αλλά  η πλήρης απουσία τους.

Τακτική που θα ωφελούσε αν μιλούσαμε για τους Melvins, όχι για  – το ότι στο καλό και να είναι – αυτό που προσπαθούν να παίξουν οι δυο τους εδώ. Το μυστικό συστατικό στην συνταγή όλων των σχημάτων που υπήρξαν απόκοσμα, παράξενα ή weird που λέμε και στο χωριό μου, είναι ακριβώς η έλλειψη συνειδητής επιδίωξης να ακουστούν ως τέτοια. Μια ιδέα που όταν και εάν κατακτήσουν οι MoE, θα δουν τον σκοπό τους να επιτυγχάνεται.

5/10
Χρύσα Γιουρμετάκη
chrysag.nioti@gmail.com

whale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||bothGreekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|bothTatto Clinic Athens 728×90 - 728|90|Tatto Clinic Athens 728×90||https://www.facebook.com/tattooclinicathens|bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothRodStudios_728x90 - 728|90|RodStudios_728x90|||both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X