Σοκ και δέος έχει προκαλέσει στην μεταλλική κοινότητα η επιλογή του Γερμανού κιθαρίστα να κυκλοφορήσει album με εξώφυλλο που δεν έχει τα κλασσικά εδώ και 3.000 χρόνια χρώματα: το μπλε και το μωβ. Προφανώς και αστειεύομαι. Ή όχι; Εξάλλου, αν υπάρχει μια λέξη που ταιριάζει στον ARP αυτή πρέπει να είναι η επανάληψη. Ο Axel Rudi Pell είναι σαν το σουβλατζίδικο της γειτονιάς μας. Μπορεί να μην φτιάχνει το καλύτερο σουβλάκι, μπορεί να μην έχει το φθηνότερο σουβλάκι, αλλά τον εμπιστευόμαστε γιατί τον ξέρουμε τόσα χρόνια.
Δίσκος νούμερο δεκαεννέα παρακαλώ. Σταθερή σύνθεση από το 2013, ο τελευταίος που μπήκε είναι ο πολύς Bobby Rondinelli στα τύμπανα. Μια καριέρα που μετρά ένα σεντόνι από κυκλοφορίες, όλες λίγο πολύ του ίδιου επιπέδου, δηλαδή του καλού. Αν εξαιρέσουμε το έγκλημα που λέγεται “The Ballads” και έχει φτάσει στον αριθμό πέντε, κατά τα άλλα λίγα αρνητικά μπορεί κάποιος να προσάψει στον Pell.
Δύο χρόνια και κάτι ψηλά από την προηγούμενη κυκλοφορία του, το “Knights Call”, έχουμε επιστροφή με το νέο του album. Αυτό που πραγματικά εκτιμώ στον Pell είναι ότι ποτέ δεν έβαλε το εγώ του μπροστά από τους υπολοίπους. Είναι ένας από τους ελάχιστους κιθαρίστες που μπορούν να παινευτούν ότι διατηρεί ένα συγκρότημα με μεγάλους παίκτες τόσα πολλά χρόνια. Και καλά κάνει. Εξάλλου, όταν έχεις για φωνή τον μεγάλο Johnny Gioeli αλλά και στα πλήκτρα έναν παίκτη σαν τον Ferdy Doermberg είναι εγκληματικό να κάνεις αλλαγές.
Το “Sign Of The Times” είναι με λίγα λόγια άλλος ένας δίσκος του Pell. Έχει γρήγορα κομμάτια όπως το εναρκτήριο “Gunfire”, πιο επικές στιγμές όπως το ομώνυμο, rock-ιές όπως το “Bad Reputation” αλλά και μπαλάντες όπως το “As Blind As A Fool Can Be”. Έτσι απλά. Έχει και κάποια κομμάτια πιο μέτρια σε σχέση με αυτά που ανέφερα αλλά σε γενικές γραμμές δεν κάνει και καμιά μεγάλη κοιλιά κάπου.
Σας αρέσει ο Pell; Θα σας αρέσει και αυτή η κυκλοφορία. Δεν σας αρέσει; Δεν θα αλλάξετε γνώμη με αυτήν. Είναι αυτή η καλύτερη δουλειά του; Δεν πιστεύω ότι μπορεί κάποιος εδώ και χρόνια να πει πια είναι η καλύτερη δουλειά του.
7,5/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
