Πολύ καλός και ο δεύτερος δίσκος των fem-fronted Φιλανδών Battle Beast οι οποίοι μετά από το ντεμπούτο τους “Steel” στο οποίο έπαιζαν κλασσικό ευρωπαϊκό Heavy Metal επηρεασμένο από Accept (πολύ Accept) και Judas Priest έρχονται να προσθέσουν στις επιρροές αρκετές Gamma Ray, Freedom Call και Edguy επιρροές (τις πλέον light εκφάνσεις τους όμως) με αποτέλεσμα να ακούγονται στην τελική σαν Lordi που τραγουδάει γκόμενα. Επίσης πολύ εκτεταμένη η χρήση των πλήκτρων που κάνει κάπως ντισκόβια την όλη κατάσταση… ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΚΑΛΟ. Γενικά η νύχτα με την μέρα ο προηγούμενος καθόλα πιο μινιμαλιστικός τους δίσκους και καθαρά πιο Heavy και όμως η συνολική προσπάθεια στο φετινό τους πόνημα είναι τόσο καλοδουλεμένη που συνολικά τα δύο δισκάκια στέκονται ισάξια το ένα δίπλα στο άλλο. Ναι όλα συνολικά ακούγονται πιο φλώρικα και η riff-ο-λογία επίσης συνήθως είναι ΜΗΔΕΝΙΚΗ και αυτό αποτελεί ίσως το μεγαλύτερο μειονέκτημα εδώ μέσα, ΟΜΩΣ συνθετικά η μπάντα φαίνεται πολύ πιο ώριμη καθώς όλα βαίνουν τέρμα αβίαστα. Επίσης τα περισσότερα κομματάκια είναι πολύ πιασάρικα και τα σολιστικά όργανα έχουν πάρει φωτιά. Επίσης η νέα φωνή ισάξια αν όχι καλύτερη της προηγούμενης. Ειδικότερα έχουμε και λέμε. Ο δίσκος χωρίζεται στα τέρμα χαρουμενιάρικα μελωδικά κομμάτια τα οποία όπως είπα κάποια είναι τρομερά ευχάριστα και σε μερικά πιο Heavy/Power που είναι και τα καλά κρυμμένα διαμαντάκια του δίσκου. Από μελωδικούρες τα “Out of Control”, “Neuromancer”, “Into the Heart of Danger”, “Black Ninja” ξεχωρίζουν από το πολύ καλό σύνολο ενώ “Fight Kill Die” και το πολύ καλό “Raven” δίνουν ρέστα με πιο speedάτη, ατσάλινη προσέγγιση. Το αγαπημένο μου κομμάτι από εδώ μέσα είναι και το πιο επικό του δίσκου, το πολύ καλό Euro-Power “Kingdom” το οποίο μετά από την πολύ όμορφη εισαγωγή (φόρο τιμής στο “Blood of Emeralds” του Gary Moore) εκτινάσσεται σε ένα γρήγορο έπος αλά Gamma Ray. Πολύ όμορφο και ιδιαίτερο τραγούδι με σωστές βαρβάτες σολάρες. Τελικώς όλος ο δίσκος πολύ καλός και όμορφος απλά σίγουρα άμα συνδύαζε και τα καλά στοιχεία του ντεμπούτου θα ήταν ακόμα καλύτερος. Μπάντα η οποία έχει σίγουρα μέλλον για περισσότερα. Προτείνεται σε λάτρεις Ευρωπαϊκού Heavy/Power και πιθανόν λίγο να απογοητεύσει τους πιο true της όλης φάσης σε σχέση με το ντεμπούτο.
8/10
Γιώργος “Kelenmar” Βασιλειάδης
