Το ότι η καραντίνα θα φέρει μια έκρηξη έμπνευσης νομίζω πως είναι αναμενόμενο. Με τα συγκροτήματα να μην μπορούν να παίξουν ζωντανά και να περιοδεύσουν αλλά και οι μοναδικότητα της εποχής της οποίας ζούμε, όσον αφορά το πρωτόγνωρο των συνθηκών, είναι μια καλή συνταγή για έμπνευση και στουντιακή δραστηριότητα.
Ένα τέτοιο αποτέλεσμα είναι και το “Ego Mortem Machina” των Black Falcon. Τα κομμάτια του EP ηχογραφήθηκαν σε συνθήκες καραντίνας. Το κάθε μέλος του σχήματος έγραψε τα μέρη του μόνο του και όλο το υλικό το έστειλαν στον μπασίστα τους Liam Hunter που έκανε την μίξη και το mastering.
Μπορεί το EP λοιπόν αυτό να ανοίγει με την φουτουριστική εισαγωγή του “Hawkmoon” που φέρνει στον νου την retro αισθητική του synthwave που προσωπικά βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσα αλλά τα επόμενα τρία κομμάτια είναι αμιγώς stoner rock υλικό. Οι Back Falcon ακροβατούν κάπου ανάμεσα στην πιο σκληρή πλευρά του ιδιώματος αλλά με αρκετές εμπορικές πινελιές.
Σε αυτό παίζει μεγάλο ρόλο και η φωνή του Dave Ayres ο οποίος παρουσιάζει μια τραχιά αλλά παράλληλα και μελωδική χροιά. Η σύντομη διάρκεια του “Ego Mortem Machina” κάνει την ακρόαση του αρκετά ευχάριστη ακόμα και για μένα που δεν είμαι και ο μεγαλύτερος οπαδός του stoner.
Το EP κλείνει με τον ίδιο τρόπο που άνοιξε, με το διαστημικό “Neon” το οποίο για κάποιο λόγο μου έφερε στον νου εικόνες από το αριστούργημα Bladerunner. Σίγουρα μιλάμε για μια ενδιαφέρουσα δουλειά που δείχνει ένα συγκρότημα με ταλέντο και αρκετή έμπνευση. Θεωρώ ότι οι οπαδοί του χώρου θα το εκτιμήσουν περισσότερο απ ότι εγώ.
7/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
