Οι Black Juju για όσους δεν ξέρουν είναι ένα heavy metal συγκρότημα από τη Λάρισα και ιδρύθηκαν το 2011. Πιστοί στα συνθετικά χνάρια των Black Sabbath και όλης της metal μουσικής των 70s και 80s, η μπάντα κυκλοφορεί το νέο της άλμπουμ με τίτλο “Purple Flower – Garden Black” μέσω της Sleaszy Rider. Το σχήμα αποτελείται από τους Πάνο Δημητρίου στα φωνητικά, Δημήτρη Τσιμπόνη στην κιθάρα, Κώστα Γκάγκαλη στο μπάσο και Φώτη Κάνιστερ στα τύμπανα.
Ορχηστρικό το πρώτο κομμάτι, “Jaguar Paw”, ξεκινάει με το χτύπημα ενός γκονγκ και στη συνέχεια μπαίνει το κύριο riff με αρκετές ενδιαφέρουσες και ωραίες αλλαγές. Το “Hiawatha” με φωνές να φωνάζουν σε ιθαγενούς ρυθμούς τον τίτλο του κομματιού πάνω από το riff ακούγεται πολύ διασκεδαστικό και φαίνεται ωραία πινελιά, πόσο μάλλον σε συναυλιακές στιγμές. Παράξενο μόνο το γεγονός ότι μέχρι στιγμής δεν έχω ακούσει ουσιώδες στίχο αλλά δεν θα μας προβληματίσει αυτό τώρα.
Το εισαγωγικό riff του “Venus Fly Trap” μου θύμισε ακραία πολύ Cancer Bats και ιδού και οι στίχοι μαζί του. Πολλά groove σημεία, ωραίες κιθάρες, και το κομμάτι γενικότερα ρέει ευχάριστα. Black Sabbath ύφος στο “Soulstealer”, συνοδευόμενο από γαργάρες στην εισαγωγή του. Όντας μηδαμινός θαυμαστής του συγκεκριμένου κλάδου της metal μουσικής, μπορώ να πω μέχρι στιγμής ότι οι Λαρισαίοι με έχουν εντυπωσιάσει σε ευχάριστο βαθμό.
Power ballad το “Burn Me (When I Die)”, με αλλαγή σε πιο βαρύ ρυθμό μετά τα μισά του και σε τέτοια τύπου τραγούδια θα μπορούσα να πω πως η φωνή του Δημητρίου αναδεικνύεται καλύτερα θυμίζοντας αυτή του Zakk Wylde ανά φάσεις. Νότιου ύφους doom/sludge metal στο “Black Hearted River” με πολύ groovy κιθάρες στα riffs. Τα παιδιά αγαπάνε την πεντατονική, εγώ αγαπάω την πεντατονική, και φαίνεται στην εισαγωγή του “Acid King” κι όχι μόνο προφανώς.
Power ballad επίσης το “(A Song For) Sorrow”, θυμίζοντας οριακά Paradise Lost ανά σημεία, μπορώ πω ότι για μένα ξεχώρισε περισσότερο απ’ όλα. Στο “Flesh And Blood” δεν μπορώ να πω ότι μου έμεινε κάτι από αυτά που άκουσε σε αντίθεση με το “Gloomy Sunday”, όπου οι κιθάρες και η φωνή στο ρεφρέν δένουν πολύ καλά.
Είχα ξαναπετύχει το όνομα Black Juju παλιότερα αλλά δεν αξιώθηκα να ακούσω, η ώρα ήρθε όμως και ήταν σίγουρα πολύ καλύτερο το αποτέλεσμα της ακρόασης αυτής απ’ ό,τι περίμενα. Ίσως λίγα παραπάνω σόλο να με κέρδιζαν περισσότερο αλλά τίμια προσπάθεια πάραυτα.
6,5/10
Γιάννης Σεβίλογλου
[email protected]
