Για άλλη μια φορά θα προσπαθήσω να μην εκφράσω την δυσαρέσκειά μου για ένα παρακλάδι του metal όπως έκανα με το heavy. Θα προσπαθήσω όντως όμως; Μάλλον όχι, καθώς το power μου ακούγεται καρμπόν με το heavy με μόνη διαφορά την μεγαλύτερη προσθήκη σε πιο συμφωνικά όργανα και φωνητικά, όπως πλήκτρα και ορχηστρικές χορωδίες στα refrains.
Και το πρόβλημά μου ξαναλέω ότι δεν είναι τόσο η μουσική όσο τα φωνητικά. Η μουσική σώζεται, αλλά ρε παιδί μου, πως γίνεται όλοι οι power metal τραγουδιστές να ακούγονται το ίδιο; Ας μην επεκταθώ γιατί θα κουράσω αν δεν το έχω κάνει ήδη.
Εδώ μιλάμε για τους Ιταλούς From The Depth που επιστρέφουν με το νέο album τους “Moments”, μετά από μια εξαετή παύση μετά το EP του 2014 που έφερε τον τίτλο “Perseverance”. Οι Raffaele “Raffo” Albanese (φωνητικά) και Cristiano Battini (τύμπανα), οι οποίοι είναι τα μόνα αρχικά μέλη από την ίδρυση της μπάντας το 2008, φέρνουν κάποια νέα πρόσωπα σε αυτήν την δισκογραφική τους δουλειά, τους Santo Clemenzi (μπάσο), Alessandro Cattani (κιθάρες) και τους άντρες πίσω από τα πλήκτρα Andrea De Paoli και Oreste Giacomini.
Ξεκινώντας με το “Immortal”, οι From The Depth μας δείχνουν ότι έριξαν δουλειά και το έκαναν με την ψυχή τους. Να σημειωθεί ότι ήδη ακούγεται αξιοσέβαστη η δουλειά του Alessandro στις κιθάρες, με πολλές αργές και καθαρές αλλαγές στις μελωδίες κατά τη διάρκεια των τραγουδιών που θα φανεί ακόμα περισσότερο στη συνέχεια του δίσκου. Το ορχηστρικό κομμάτι “Hypnos”, είναι ένα πάρα πολύ μικρό διάλειμμα ανάμεσα από τα κλασικού και μελωδικού τύπου power metal κομμάτια “Streets Of Memory” και “Forget And Survive”.
Στο πιο γρήγορο τραγούδι “Missed” παρατηρείται ένα ντουέτο τύπου «ερώτηση-απάντηση» των Alessandro Cattani και του πληκτρά Andrea De Paoli. Γιατί ως γνωστών, power metal χωρίς μια ορχηστρική μάχη ενδιάμεσα στο κομμάτι, είτε μια μάχη της φαντασίας του στιχουργού, είτε μια μάχη που όντως έχει λάβει μέρος στην ιστορία, δεν γίνεται.
Συνθετικά οι From The Depth με κέρδισαν όσο να ‘ναι, καθώς ήταν η πρώτη μου ακρόαση της μπάντας. Αλλά όπως προανέφερα, αυτά τα «τυρένια» φωνητικά τείνουν να κουράζουν και κατ’ εμέ χάνεται έδαφος από τα όργανα.
5/10
Γιάννης Σεβίλογλου
giannisseviloglou@gmail.com
