49 κατασκευαστές πλυντηρίου συνιστούν Ski… εεε, σταθερή εγγύηση αποτελούν για εμένα οι Brainstorm. Εδώ και δεκαετίες μας προσφέρουν παραδοσιακότατο US power με το κιλό. Μπορεί η ποιότητά τους να είχε κάποια συνθετικά σκαμπανεβάσματα αλλά για μένα είναι αδιανόητο πως δεν έγιναν ποτέ τόσο μεγάλοι όσο τους αξίζει.
Με σταθερή σύνθεση από το 2007 δείχνουν να ζουν μια δεύτερη νεότητα. Το “Wall Of Skulls” έρχεται τρία χρόνια μετά το επίσης καλό “Midnight Ghost” του 2018 το οποίο επίσης είχα παρουσιάσει. Το άλμπουμ κυκλοφορεί σε CD, βινύλιο και μια ειδική έκδοση CD και blu-ray.
Να πω πως αυτά που άκουσα στο “Wall Of Skulls” με εξέπληξαν; Θα πω ψέματα. Οι Brainstorm παραμένουν σταθεροί σε αυτό που ξέρουν να κάνουν καλά. Ποιοτικό power metal made–in–Germany το οποίο στα 45 λεπτά διάρκειάς του δεν αφήνει και πολλά περιθώρια για ενδοιασμούς. Πρακτικά θα μπορούσα να αντιγράψω την παρουσίαση του “Midnight Ghost” αλλάζοντας τους τίτλους και θα ήμουν και πάλι μέσα!
Αλλά ας μην το κάνουμε αυτό. Μετά την κλασσική εισαγωγή του “Chamber Thirteen”, το σχήμα μπαίνει δυναμικά, όπως πάντα, με το “When Ravens Fly” το οποίο ακολουθεί ένα πιο αργό αλλά εξίσου δυνατό κομμάτι με τίτλο “Solitude”. Στις δυνατές στιγμές του άλμπουμ πρέπει να περιλάβω το “Glory Disappears” αλλά και το “My Dystopia”. Από την άλλη το υλικό είναι αρκετά μαζεμένο, η διάρκεια δεν είναι τυχαία, και δύσκολα μπορώ να πω ότι κάποια σύνθεση είναι μέτρια.
Μασίφ παραγωγή που μπορεί να μην την λες τοίχο από κρανία αλλά σίγουρα είναι ένας τοίχος από κιθάρες. Συμπαγής ήχος στο οποίο πάνω πατάει ο Andy B Frank. Ένας τραγουδιστής που προσωπικά για μένα πρέπει να κατατάσσεται ανάμεσα στην Α’ Εθνική των heavy metal τραγουδιστών. Δύο στα δύο λοιπόν για τους αγαπητούς Γερμανούς. Μια ακόμα κυκλοφορία στολίδι για το συγκρότημα που για κάποιον εγκληματικό λόγο δεν έχει την φήμη που του αναλογεί.
8,5/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
Τους εκ Heidenheim, περιφέρειας Baden–Württemberg της Γερμανίας, τους καθιστώ εύκολα στις μακράν αγαπημένες μου μπάντες στο χώρο του power metal. Κάθε νέα τους κυκλοφορία αποτελεί γιορτή για εμένα. Ο λόγος λοιπόν για τους Brainstorm, οι οποίο τρία χρόνια μετά το εκπληκτικό “Midnight Ghost” επιστρέφουν με ένα αριστούργημα, το “Wall Of Skulls”, το οποίο αρχή έως τέλος είναι απλά φανταστικό! Για εμένα προσωπικά τον προκάτοχό του τον έχει αφήσει κατά πολύ πίσω.
Ο δίσκος αυτός αρχικά περιέχει μια φανταστική παραγωγή από τον Sebastian “Seeb” Levermann των Orden Ogan, ο οποίος έχει πάρει από το χέρι τις φανταστικές συνθέσεις του σχήματος και τις έχει πάει ένα σκαλί παραπάνω. Από τεχνικής άποψης, ο δίσκος ακούγεται αψεγάδιαστος! Άλλωστε και ο ίδιος συμμετέχει μέσα σε αυτόν.
Φωνητικά ο Andy B. Franck ακούγεται σε τρελά κέφια, οι κιθαρίστες Milan Loncaric και Torsten Ihlenfeld είναι από τα καλύτερα (εύκολα) δίδυμα στον ήχο αυτό και έχουν χαρίσει εκπληκτικές μελωδίες και solos στους οπαδούς τους για ακόμα μια φορά ενώ το ρυθμικό section της μπάντας, Antonio Ieva (μπάσο) και Dieter Bernert (τύμπανα), ακούγεται…μπετόν. Με λίγα λόγια, το “Wall Of Skulls” είναι το άλμπουμ εκείνο που αποτελεί απάντηση στους επικριτές του power metal.
Ακούγοντας το κάθε φορά, δεν μπορώ να μην φανταστώ πως το σχήμα δεν θα παίζει ζωντανά το “Where Ravens Fly” που επί του κραταιού ανοίγει το δίσκο (αυτό μόνο αν δεν υπολογίσεις το intro “Chamber Thirteen”) που είναι ένας κλασσικός Brainstorm ύμνος. Θα μου πεις δεν γίνεται, είναι από τα κομμάτια που επέλεξε να προωθήσει το σχήμα μέσα από τον παρών δίσκο, έστω και αν αυτό είναι lyric video. Ακούστε από την άλλη το ένα εκ των τριών video clips, το “Escape The Silence”, στο οποίο θα διακρίνεται και ο Peavy Wagner των Rage. Επίσης κλασική στιγμή μέσα στο δίσκο.
Ωστόσο ένα από τα δικά μου αγαπημένα, πλην του “Where Ravens Fly”, είναι το μνημειώδες “Turn Off The Light”, ένα κλασικής heavy metal κοπής (εντάξει, υπάρχουν και τα power metal-άδικα δίκασα στις γέφυρες) κομμάτι φόρος τιμής στους Judas Priest (με την καλή έννοια) στο οποίο συμμετάσχει και ο Sebastian “Seeb” Levermann, κάνοντάς το ακόμα πιο ιδιαίτερο. Εξαιρετική ερμηνεία και από εκείνον.
Έπος μεγάλο είναι και το “My Dystopia”, με ένα κολασμένο intro riff στην αρχή να σε πιάνει από τα μούτρα που σε κάνει να κουνάς ρυθμικά το κεφάλι σου στο υπόλοιπο του κομματιού. Στο “Stigmatized (Shadows Fall)” συμβαίνει ότι και παραπάνω, μιας και περιέχει ένα από τα λυρικότερα ρεφρέν του δίσκου. Το κλείσιμο γίνεται ιδανικά με το “I, The Deceiver” το οποίο για κάποιο λόγο μου έφερε στο μυαλό τους δικούς μας InnerWish μέσα από τον τελευταίο, ομώνυμο δίσκο τους. Ο δρόμος προς το δισκοπωλείο ή κάποιο από τα χιλιάδες online stores που έχουν αντίτυπα του δίσκου, είναι για εμένα μονόδρομος. Μην το σκέφτεστε καθόλου. Brainstorm=εγγύηση.
9/10
Νίκος Σιγλίδης
nicklasinferno@gmail.com
