Οι Ούγγροι Bornholm δεν ήταν ποτέ μπροστάρηδες του pagan/black metal, ούτε όμως και τιποτένιοι πουθενάδες. Αξιοπρεπείς, τίμιοι και προσιτοί σε όσους γουστάρουν και ακολουθούν αυτόν τον ήχο, με αποτέλεσμα να απευθύνονται αποκλειστικά στους λάτρεις και ακόλουθούς του. Έτσι κι αλλιώς όλα αυτά τα χρόνια δεν έχουν προσπαθήσει οι ίδιοι για το κάτι παραπάνω, είτε ποιοτικά είτε ποσοτικά.
Και αυτό δεν θα αλλάξει τώρα, άσχετα αν η νέα, έκτη δουλειά τους είναι η πιο ώριμη στην καριέρα τους (μέχρι την επόμενη). Τα κομμάτια είναι κυρίως mid-tempo, με ελάχιστες εκρήξεις ταχύτητας, χορωδιακά viking ρεφραίν και πολύ μελωδία. Προφανώς και η περιγραφή θυμίζει την μουσική τους ταυτότητα και όλα όσα κάνουν πάντα αλλά αυτό ήταν κάτι που το περιμέναμε, μιας και δε μας έχουν συνηθίσει στις εκπλήξεις.
Προσωπικά βέβαια, δε μου αρκεί πια η αξιοπιστία που επιδεικνύει ένα συγκρότημα που δεν είναι στην πρώτη γραμμή του είδους και δε βγαίνει από το συνθετικό πεδίο που νιώθει άνετα αλλά αυτό αφορά μόνο εμένα. Όσοι ακολουθούν πιστά αυτό το είδος και ακούνε τα πάντα σε αυτό θα το λατρέψουν σίγουρα, μιας και το συνθετικό επίπεδό τους ήταν πάντα καλό και εδώ έχει αποκτήσει μια ωριμότητα και μια εμπειρία που τους δίνει έναν άλλο αέρα.
Για την ακρίβεια, πλέον υπάρχουν τόσες λίγες διαφορές μεταξύ των δίσκων τους που μόνο η εμπειρία διαφέρει ανά δίσκο κι αυτό είναι κάτι που εγώ προσωπικά δεν παλεύω αλλά αναγνωρίζω αντικειμενικά την όποια ποιότητά τους και την αξία τους και μπορώ να κατανοήσω τους ακόλουθούς τους. Οι πιστοί οπαδοί τους θα υποκλιθούν ξανά, οι υπόλοιποι αν ενδιαφέρεστε ξεκινήστε από τα βασικά πρώτα.
6/10
Σταύρος Πισσάνος
[email protected]
