Τρίτη ολοκληρωμένη κυκλοφορία με τίτλο “Quelle” για τους Briqueville, για τους οποίους πολύ λίγα πράγματα μπορεί να βρει κανείς διαδικτυακά. Οι Βέλγοι αποτελούν ένα μουσικοεικαστικό project στην ουσία, που κινείται μεταξύ ambient, industrial και post-rock/metal.
Με μια πρώτη ματιά, τα δύο στοιχεία που τραβούν την προσοχή είναι το πολύ όμορφο εξώφυλλο του δίσκου και οι τίτλοι των τραγουδιών. Για να καταλάβετε τι εννοώ, το πρώτο κομμάτι ονομάζεται “Akte VIII” και το τελευταίο “Akte XV”. Αν ανατρέξουμε στις δύο προηγούμενες κυκλοφορίες τους, οι τίτλοι ακολουθούν την ίδια λογική, συνδέοντας έτσι τα κομμάτια της μέχρι τώρα δισκογραφίας τους και αποτελώντας μια ενιαία μουσική πρόταση.
Η οποία πρόταση, τυχαίνει να είναι αποκλειστικά ορχηστρική. Αν όλα αυτά σας κάνουν να πιστεύετε ότι οι Briqueville παραείναι κουλτουριάρηδες για τα γούστα σας, ξανασκεφτείτε το. Το συγκρότημα αποτέλεσε μια εξαιρετικά ευχάριστη έκπληξη για εμένα. Η αλήθεια είναι ότι δύσκολα ένας εξ ολοκλήρου ένας instrumental δίσκος μπορεί να καταφέρει να μου διατηρήσει την προσοχή, αλλά εδώ δεν βαρέθηκα στιγμή. Και μιλάμε για οκτώ κομμάτια, ένα εκ των οποίων διάρκειας σχεδόν δεκαπέντε λεπτών, έτσι;
Είναι από τις φορές που μου αρέσει αρκετά κάτι, αλλά δεν έχω την παραμικρή ιδέα σε ποιους να το προτείνω. Δυνητικά κάποιος που ακούει black/goth metal ίσως βρει κάτι που τον ενδιαφέρει εδώ, λόγω της κλειστοφοβικής και αρκετά σκοτεινής ατμόσφαιρας. Ένας post-rock/metal ή prog ακροατής πάλι, μπορεί επίσης να ανακαλύψει στοιχεία που τον αφορούν. Αλλά την ίδια στιγμή, μόνο τυπική κυκλοφορία για τα συγκεκριμένα ιδιώματα δεν το λες. Κάποια πολύ ενδιαφέροντα εμβατηριακά industrial περάσματα, θα μπορούσαν άνετα να απευθύνονται σε φίλους σχημάτων όπως οι Rammstein.
Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα πρόταση που δεν μπορεί να κατηγοριοποιηθεί, ούτε ως προς την όποια ταμπέλα, ούτε ως προς ποιο κοινό απευθύνεται ακριβώς. Το μόνο που μπορεί να ειπωθεί με σιγουριά είναι ότι είναι έξυπνο, ενδιαφέρον, καλοδομημένο και αρκετά παράξενο. Το τελευταίο, με την καλή έννοια.
7/10
Χρύσα Γιουρμετάκη
chrysag.nioti@gmail.com
