Το να δημιουργείς μία μπάντα την οποία ονομάζεις Brothers Of Metal, η οποία αποτελείται από οκτώ μέλη (!) και αυτά τα οκτώ μέλη με τη σειρά τους ν’ αποφασίζουν να παίξουν ένα ορχηστρικό power/epic/viking metalήχο και το ντεμπούτο τους να αποφασίζουν επίσης να τ’ ονομάσουν “Prophecy Of Ragnarok” με ασορτί εξώφυλλο, τρία πράγματα πρέπει να είσαι στις μέρες μας. Είτε ριψοκίνδυνος (για να μη πω τιποτ’ άλλο), είτε τρομερά γραφικός, είτε ανείπωτα ρομαντικός, κάτι που με τη σειρά του σε κάνει να είσαι πεισματάρης, ή καλύτερα βράχος στις απόψεις-αποφάσεις σου.
Ευτυχώς για τους Σουηδούς αλλά και για εμάς, οι Brothers Of Metal είναι ρομαντικοί, αλλά ταυτόχρονα αληθινοί, ευφυείς, αληθινοί και τρομερά έξυπνοι.
Με λίγα λόγια το ντεμπούτο τους αν και αρχικά σε κάνει να φοβάσαι για το τι θ’ ακούσεις και τα δεκατέσσερα κομμάτια διαψεύδουν οποιαδήποτε διστακτικότητα μπορεί να έχεις αναπτύξει και καταφέρνουν να σε πείσουν ότι το “Prophecy Of Ragnarok” είναι μια σοβαρή δουλειά.ΟΚ, ξέρεις λίγο πολύ τι θα αντιμετωπίσεις ακούγοντας το album, ναι αλήθεια είναι ότι ο Odin, η Valhalla, δράκοι, γίγαντες, σπαθιά και μάχες είναι η βασική θεματολόγια του δίσκου, αλλά και; Αν ακούσεις black ή thrash ή gothic δεν γνωρίζεις ήδη το τι θεματολογία πιθανά θα βρεις μπροστά σου;
Το θέμα με τους Brothers Of Metal είναι πως αυτό που κάνουν, το κάνουν με μαεστρία, πολύ μακριά από κλισέ καταστάσεις και για παράδειγμα στο άκουσμα του “Yggdrasil”, μπορείς χωρίς ντροπή να υποκλιθείς. Η μπάντα αποτελείται από τρεις φωνές (Ylva Eriksson – Voice of the Valkyries, Joakim Lindbäck Eriksson – Battle Cries και Mats Nilsson – Tongue of the Gods) και αυτό γιατί τα κομμάτια έχουν θεματική/θεατρική και αφηγηματική χροιά, οπότε στα κομμάτια θα βρείτε brutal φωνητικά, μελωδικά γυναικεία αλλά όπως περιέγραψα παραπάνω και αφηγηματικά, πράγμα που δίνει περισσότερη από μία διάσταση στο αποτέλεσμα. Σε όλα τα τραγούδια σαφώς και θα βρείτε να κρύβονταιμπάντες όπως οι Battle Beast, Sabaton, Nightwish (εν μέρει)και σαφώς Manowar, δίχως όμως να χάνουν τη δική τους προσωπική χροιά.
Από πλευράς παραγωγής τα πράγματα είναι ίσως παραπάνω καλογυαλισμένα απ’ ότι προσωπικά θα αναζητούσα, μα το θετικό είναι ότι ενώ υπάρχουν τρεις κιθάρες στο σχήμα (Dawid Grahm, Pahr Nilsson, Mikael Fehrm) και φυσικά μπάσο (Emil Warmedal) και τύμπανα (Johan Johansson), κανείς δε μπλέκεται στα πόδια του άλλου και κανείς δε προσπερνά στα αφτιά μας κανέναν, με το αποτέλεσμα να μη κουράζει και να είναι εναρμονισμένο.
Τα“Yggdrasil”, “Freya”, “Son Of Odin”, “Tyr”, “Fire Blood And Steel”, είναι από τα κομμάτια που θα σας συνεπάρουν (το καθ’ ένα για τους δικούς του λόγους) και πραγματικά «τα μεταλλικά αδέρφια μου», μου άφησαν ιδιαίτερα θετικές εντυπώσεις, οπότε θα περιμένω τις επόμενες μουσικές κινήσεις τους με αρκετό ενδιαφέρον.
8/10
Μιχάλης “The Lone Drow” Κανακουσάκης
[email protected]
