Αυτό που πραγματικά αδυνατώ να καταλάβω σε πολλά συγκροτήματα είναι όταν αναφέρουν για επιρροές τελείως διαφορετικά πράγματα από αυτές που βγαίνουν από τα ηχεία. Όποιος εδώ βρει ας πούμε Manowar και Queensryche εγώ δεν ξαναγράφω. Πρώτον αυτό και δεύτερον, ποια η ουσία να έχεις 5 διασκευές στο ντεμπούτο σου, το οποίο δεν έχει και εταιρία, δηλαδή θες να δώσεις ότι μπορείς από τον εαυτό σου για να υπογράψεις και κάπου. Οι Γερμανοί Carbid παρουσιάζουν ένα κάκιστο δίσκο με ταυτότητα και προσωπικότητα μηδέν. Ο ήχος που κινούνται είναι το παραδοσιακό heavy metal με μερικές hard rock διαθέσεις. Κράμα που φαίνεται και από τα ονόματα που διασκευάζουν καθώς από την μια έχουμε τους Dio και Ozzy και από την άλλη, τους Beastie Boys, Billy Idol και AC/DC. Ειδικά αυτές στα “Stand Up and Shout” και “Bark at the Moon”, γελάει ο κόσμος! Από τα δικά τους 8 τραγούδια τα πράγματα είναι κάτω από την βάση και εκεί. Δεν έχει καμία ουσία να κάθομαι και να γράφω με λεπτομέρειες, τρώγοντας και τον δικό σας χρόνο. Δεν νομίζω πως οι Carbid δεν παίρνουν σοβαρά τον εαυτό τους, άρα πώς να τους πάρουμε εμείς;
3/10
Παναγιώτης Αποστολόπουλος
