Αυτό που πραγματικά με συναρπάζει με την Φινλανδική σκηνή είναι η έφεσή της στις φοβερές και πιασάρικες μελωδίες που δεσπόζουν συνολικά στη μουσική που προέρχεται από την χώρα των χιλίων λιμνών. Είναι τόσο καλές που καταφέρνουν να μειώσουν τον αρνητικό αντίκτυπο που έχουν οι αδυναμίες κάποιων μπαντών και πραγματικά να σώζουν το τελικό αποτέλεσμα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της παραπάνω διαπίστωσης αποτελούν οι doomsters Cardinal’s Folly. Δεύτερη δουλειά για την τριάδα από το Ελσίνκι, το “Our Cult Continues!” αποτελείται από καλογραμμένα μεν αλλά κουράστικα λόγω επαναλήψεων riffs, φωνητικά που είναι γενικά καλά αλλά σε σημεία απαράδεκτα, ένα αποτέλεσμα που σε διχάζει στο σύνολό του. Και είναι αυτές οι μελωδίες που τελικά του δίνουν αυτό το κάτι παραπάνω που το ανεβάζει αρκετά πάνω από τημ μετριότητα και το καθιστά ενδιαφέρον. Με κύρια επιρροή το Βρετανικό Doom αλλά και το ντόπιο μελωδικό death (ως φιλοσοφία και όχι ως ήχο), και πινελιές από το έργο των συντοπιτών τους Reverend Bizarre, οι Cardinal’s Folly παρουσιάζουν οκτώ τραγούδια συνολικής διάρκειας μιας ώρας. Προσωπικά μου άρεσε περισσότερο το “Morbid Glory” με τα εξαιρετικά riffs και το “Sighisoaran” με τις στοιχειωτικές ατμόσφαιρες, χωρίς να σημαίνει ότι τα υπόλοιπα υστερούν. Για την ακρίβεια, αν εξαιρέσουμε το κακό εισαγωγικό “Chant Of Shadows”, ο δίσκος είναι ομοιόμορφα όμορφος, παρά τις αδυναμίες που ανέφερα πιο πάνω. Ο ήχος είναι μουντός βάσει καταστατικού των μπαντών του ιδιώματος, χωρίς να παρουσιάζει κάποια καινοτομία, πράγμα που φαντάζομαι θα αρέσει στους φανατικούς οπαδούς του doom. Πάντως πρόκειται για μια καλή προσπάθεια που θα καταφέρει να αγγίξει και μια μερίδα του κοινού που δεν ακούει doom. Τέλος, οφείλω να αναφερθώ στο πολύ όμορφο και μυστηριακό εξώφυλλο του δίσκου που από μόνο του αποτελεί αιτία απόκτησης και μάλιστα σε βινύλιο αν υπάρχει η δυνατότητα.
6.5/10
Νίκος Κεφαλίδης
