Για να πω την αλήθεια, στην αρχή παραπλανήθηκα και μπερδεύτηκα αρκετά, διότι υπάρχει άλλη μία μπάντα από τη Σουηδία με το ίδιο όνομα, πιο metal ήχο και παραπάνω κυκλοφορίες. Τούτοι εδώ είναι Ιταλοί πάντως και αυτό είναι το πρώτο τους άλμπουμ που κυκλοφόρησε το Δεκέμβριο, λίγο πριν μας αφήσει το 2016. Ο ήχος τους είναι πιο μοντέρνος, κοντά στο nu metal (επίσης σε σημεία φέρνει σε Five Finger Death Punch) και σε κυκλοφορίες κυρίως από την προηγούμενη δεκαετία και έπειτα..
Πρώτο κομμάτι που το φανερώνει αυτό είναι το “Last Whisper”, το οποίο μπορείτε να βρείτε και να ακούσετε στο διαδίκτυο σε official live video. Σίγουρα όχι άσχημο, αλλά απλό σχετικά και όχι κάτι το ιδιαίτερο. Από το αμέσως επόμενο, “Everything Is Fire” ηχούν και ξεδιπλώνονται για τα καλά οι grunge επιρροές, με ξεκάθαρη αυτή των Alice In Chains. Ειδικά τα φωνητικά του Panz/Alberto Stagni θυμίζουν πολύ αυτά του αείμνηστου frontman Layne Staley. Έτσι ακριβώς συνεχίζεται και προχωράει ο δίσκος, χωρίς δραματικές αλλαγές και για την ακρίβεια εξελίσσεται μονότονα και αρκετά βαρετά. Τα δύο τελευταία κομμάτια “Shut Your Mouth” και “Dark Dream”, αφήνουν μία ελπίδα παραπάνω, για κάτι καλύτερο, κάτι πιο δουλεμένο στο μέλλον. Δεν έμεινε κάτι που κράτησα ώστε να ξανακούσω από το ντεμπούτο τους. Μόνο ίσως αυτή η ελπίδα των δύο τελευταίων τραγουδιών και ειδικότερα του “Dark Dream” που φαίνεται ότι προσπαθήσανε αρκετά παραπάνω, κάνοντάς τα όλα καλύτερα (π.χ. πιο ενδιαφέροντα riffs, κάπως διαφορετικές φωνητικές γραμμές και διαφορετικά στοιχεία γενικότερα).
Ας πατήσουν σε αυτό το κομμάτι και στο κλείσιμο για τη συνέχεια, στην οποία θα ήθελα, εάν για παράδειγμα ξανασχοληθώ μαζί τους, να τους δω να κάνουν κάτι πιο δικό τους, με πιο δικό τους ήχο και τρόπο, που να μην έχει απλά τις παραπάνω επιρροές και να μην ακούγεται ίδιο.
5/10
Πέτρος Μυστικός
[email protected]
