Η συγκεκριμένη κυκλοφορία έρχεται σε φυσική μορφή από την δισκογραφική εταιρεία Eisenwald η οποία στο παρελθόν μας χάρισε εκείνη την εκπληκτική εμπειρία με το full-length album των UADA “Djinn”. Ο λόγος λοιπόν για ένα ακόμα one-man band, τους Coldworld. Σχηματίστηκαν το 2005 στην Γερμανία και ο άνθρωπος ο οποίος βρίσκεται πίσω από οτιδήποτε ακούτε, ονομάζεται Georg Börner (Sangre De Muérdago, ex-Aznak). Πρόκειται για μια μπάντα που κινείται στα πλαίσια του ambient/depressive black metal ήχου, ενώ στο βιογραφικό του φέρνει μια αξιοπρεπή δισκογραφική πορεία. Συγκεκριμένα μετράει μόλις δυο full-length albums, τρία EPs, ένα demo και ένα split με τους Farsot.
Το συγκεκριμένο EP λοιπόν, έρχεται ως μια επανακυκλοφορία δεκαέξι χρόνια αργότερα. Πρόκειται, μάλιστα, για το ντεμπούτο του το οποίο αρχικά αποτελούνταν από πέντε κομμάτια, ενώ στην συγκεκριμένη έκδοση έχουν προστεθεί άλλα δυο κομμάτια, θυμίζοντας μια δομή full-length album. Αρχικά τρομερή εντύπωση μου έχει κάνει για ακόμα μια φορά το γεγονός πως ένα άτομο είναι ικανό να παράγει τόσο ποιοτική μουσική. Σίγουρα δεν είναι και το πιο κλασικό παράδειγμα depressive black metal, σίγουρα σε μερικά σημεία έχω τους ενδοιασμούς μου αλλά ακόμα και αυτή η εκδοχή του ακραίου αυτού ιδιώματος έχει την ομορφιά του.
Εύκολα μπορεί να διαπιστώσει κάνεις τόσο από τους τίτλους των κομματιών, όσο και από την επιλογή του ίδιου να μην δοθούν στην δημοσιότητα οι στίχοι, πως πρόκειται για κάτι πολύ προσωπικό. Κατά τ’ άλλα, διακρίνω μια άκρως ατμοσφαιρική και μελωδική κυκλοφορία για την οποία δεν βρίσκω κάποιον σοβαρό λόγω να λείπει από την βιβλιοθήκη των υποστηρικτών αυτής της μουσικής. Στο δομικά στοιχεία από την άλλη, αυτής της κυκλοφορίας φαίνεται πως το “The Old Ghost In The Well” όντας ένα instrumental κομμάτι, λειτουργεί ως γέφυρα για τα δυο καινούργια. Υφολογικά παρ’ όλα αυτά παραμένει στο ίδιο μήκος κύματος και αν στο υπόλοιπο της κυκλοφορίας έτεινε πιο πολύ προς ambient, προσδίδοντας μια θεατρικότητα στις μουσικοσυνθέσεις, στο κλείσιμο τείνει πιο πολύ προς depressive.
Ύστερα, από τα κομμάτια που υπαινίσσονταν θεματολογίες σχετικά με την κατάθλιψη, την αυλαία αυτής της κυκλοφορίας κλείνει το τραγούδι “Ragnarök”. Πολεμώντας λοιπόν μέσω των αρνητικών σκέψεων της αυτοκτονίας και της ζωής χωρίς νόημα, φτάνει στην τελική μάχη, σύμφωνα με την σκανδιναβική μυθολογία. Το μόνο που θα περίμενα να γίνει λίγο καλύτερα είναι η μίξη στα φωνητικά ή ακόμα και τα ίδια τα φωνητικά. Αλλά όπως σας είπα και στην αρχή απέχει από το κλασικό depressive black metal, οπότε θα το θεωρήσω ως μια απλά διαφορετική νοοτροπία.
7/10
Γιώργος Χατζηϊωαννίδης
[email protected]
