Μου φαίνεται πως πρέπει να αναθεωρήσω για το τι θεωρώ black και σίγουρα για τα παρακλάδια του. Αυτή η δεύτερη δουλειά των Hail Spirit Noir που έφτασε στ’ αυτιά μου με έπιασε σίγουρα απροετοίμαστη. Ξεκινώντας με το “Blood Guru”, μουσική που σου θυμίζει Led Zeppelin, Deep Purple κ.λπ. και φωνητικά black στριγκλιές από τα βάθη του χάους και του σκότους. Ναι, μπορεί να φαίνεται παράξενο, αλλά πως να μην σου κάνει εντύπωση; Οι μελωδίες που παρέλασαν στο πρώτο κομμάτι ήταν η μία καλύτερη απ’ την άλλη, και όταν με το καλό συνήθισα το ύφος της μπάντας αφέθηκα να απολαύσω τη μαγεία του διαφορετικού.. Το “Demon For A Day” φτάνοντας στο πρώτο refrain μου έδωσε το highlight που ψάχνω σε κάθε κομμάτι και ήταν καταπληκτικό. Και όταν αρχίζουν και σκάνε τα σόλο σε κιθάρες και πλήκτρα, είναι σαν να βρίσκεσαι σε άλλη εποχή. Το “Satan Is Time” είναι το πρώτο κομμάτι στο οποίο εμφανίζονται πεντακάθαρα φωνητικά. Το βρήκα πολύ ενδιαφέρον να ακούω ένα κομμάτι σε ύφος μπαλάντας με τους στίχους που έχει (του Σατανά γινόταν εκεί μέσα). Το “Satyriko Orgio (Satyrs’ Orgy)” (!), θύμιζε ήταν όντως στα χνάρια της black. Σίγουρα με ένα διαφορετικό mastering δε θα διέφερε πάρα πολύ από άλλα του είδους, αλλά αυτό ίσχυσε μόνο στα πρώτα 2 λεπτά, Απ’ ότι φαίνεται οι Hail Spirit Noir ξέρουν να κρατάνε το ακροατή σε εγρήγορση έτσι ώστε να μην ξέρει τι θα ακούσει στο επόμενο δευτερόλεπτο. Το “The Mermaid” ήταν ένα 11λεπτο μουσικό αριστούργημα. Αγάπησα κάθε του δευτερόλεπτο, τα τόσα θέματα που έκρυβε μέσα του και τους «ψίθυρους» που κάνανε πιο σκοτεινή την ατμόσφαιρα. Έτσι ευχάριστα έφτασα στα δύο τελευταία “Hunters” και “Oi Magoi” και στο τέλος της ακρόασης ενός εξαίρετου δίσκου. Το “Oi Magoi” έχουν ελληνικούς στίχους, έτσι για να τους κατανοήσουμε πιο εύκολα και να ανατριχιάσουμε περισσότερο. Είναι ένα άλμπουμ που πρέπει κάποιος να ακούσει. Είναι διαφορετικό και συνδυάζει δύο ρεύματα που δεν πίστευα ότι θ’ ακούσω ποτέ μαζί.. Κι όμως..
9/10
Ντένια Παλαιολόγου
