Τους Countless Skies οι οπαδοί του melodic death metal σίγουρα τους έχετε κάπου ακούσει. Εξάλλου, με όνομα παρμένο από τους Be’lakor και με λογότυπο που παραπέμπει σε Insomnium δε μπορούν να παίζουν κάτι άλλο.
Δημιουργήθηκαν το 2009 στην Αγγλία και μέχρι το 2012 χρησιμοποιούσαν το όνομα Hatespire. Χρειάστηκε ωστόσο να φτάσουμε στο 2016 για να ακούσουμε το ντεμπούτο τους, ονόματι “New Dawn” το οποίο όμως μας αποζημίωσε και με το παραπάνω για την αναμονή, θέτοντας τον πήχη ψηλά από την αρχή και βάζοντας τους με τη μία στο χάρτη με τις ανερχόμενες μπάντες.
Σε αυτό το δίσκο τώρα, τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Η μπάντα απομακρύνθηκε κάπως από την πιο κιθαριστική προσέγγιση του προηγούμενου δίσκου και επικεντρώνεται λίγο παραπάνω στα πλήκτρα και την ατμόσφαιρα. Χωρίς αυτό να είναι απαραίτητα κακό, σαν λάτρης της κιθάρας, νιώθω πως ο δίσκος μετά από λίγο κάνει μια κοιλιά. Θες το ότι το ντεμπούτο μου δημιούργησε τεράστιες προσδοκίες καθώς μου πατούσε κάθε τρεις και λίγο τον κάλο με τις κιθάρες που παρέπεμπαν σε Insomnium;
Θες ότι δε με λες γενικά οπαδό του ατμοσφαιρικού; Διάλεξε ό,τι σου κάνει από αυτά. Πάντως, ακόμα και έτσι ο δίσκος έχει καλές ιδέες, οι μελωδίες στην κιθάρα εννοείται είναι παρόν και δεν είναι λίγα τα σημεία όπου πραγματικά χαμογέλασα, μιας και η αγάπη μου στις κύριες επιρροές τους, τους Insomnium και τους Be’lakor είναι κάτι παραπάνω από εμφανής.
Συμπερασματικά, εάν είσαι οπαδός του πιο ατμοσφαιρικού κομματιού του ήχου, τότε αυτός ο δίσκος θα σου αρέσει σίγουρα πιο πολύ από το ντεμπούτο. Αν προτιμάς την εξάχορδη να είναι πάντα στο επίκεντρο, τότε το “New Dawn” δεν είναι παρά ένα κλικ μακριά. Όπως και να χει πάντως, αν και τάσσομαι με το μέρος του ντεμπούτου, δε μπορώ παρά να χαρώ που ένα τέτοιο συγκρότημα είναι πάλι ανάμεσα μας. Εξάλλου οι αδυναμίες δεν κρύβονται.
7/10
Θοδωρής Κατσικονούρης
[email protected]
