Επανακυκλοφορία επιτέλους (φαντάζομαι ενόψει επανένωσης), μετά από 25 χρόνια που οι Αμερικάνοι Coven έβγαζαν σε private release το μοναδικό τους δίσκο. Μια από τις πιο δυσπρόσιτες κατά τη γνώμη μου 80s κυκλοφορίες. Επίσης μία από τις πλέον αμφιλεγόμενες, οπότε τη βαθμολογία που θα δείτε μη τη λαμβάνεται και πολύ σοβαρά. Παρόλα αυτά θα προσπαθήσω να σας προϊδεάσω όσο πιο καλά για το τι να περιμένετε από αυτόν το δίσκο. Κατ’ αρχήν δεν έχουν καμιά σχέση με τους Thrashers Coven από την Washington και ούτε φυσικά με τους κλασσικούς Psych Rockers με τη θεά Jinx στα φωνητικά. Πρόκειται για τους Coven από το Michigan οι οποίοι ήταν και γνωστό μια εποχή σαν Coven 13 (μπορεί και τώρα να έχουν αυτό το όνομα). Επίσης μην περιμένετε τρομερή ηχογράφηση… Λοιπόν ο δίσκος τώρα είναι ουσιαστικά ένα κράμα αμερικανίλας των Manilla Road, Cirith Ungol και Saint-Vitus με μπόλικες αναφορές σε late 70s Traditional Doom Αγγλία και NWOBHM. Όλα αυτά με κάποιες λίγες US Power εκρήξεις αλλά και πολλές 70s πινελιές κυρίως παρμένες από Black Sabbath αλλά και λίγο Hawkwind. Όλο αυτό το συνονθύλευμα επιρροών λοιπόν, φανταστείτε το πλαισιωμένο από επικό λυρισμό, μαινόμενη ψυχεδέλεια και σκοτεινή ατμόσφαιρα. Η αλήθεια είναι ότι αν έστω και λίγο ενδιαφέρον σας προκαλεί το αναφερόμενο σκηνικό, το δίσκο δεν πρέπει να τον ακούσετε ούτε μια φορά αλλά ούτε και απρόσεχτα… Εγώ για παράδειγμα τον είχα ακούσει πολύ πιο παλιά από bootleg και θυμόμουν ότι στην αρχή ενώ είχε εξωφυλλάρα δεν μου είπε τίποτα… Μετά από κάποιες ακροάσεις με θυμάμαι να κολλάω άσχημα με τα Burial Ground και Threshold of the New (το οποίο και θεωρώ το καλύτερο κομμάτι του δίσκου). Τώρα που το ξανά άκουσα συνειδητοποίησα πόσο πολύ μου αρέσει και το General’s Eye αλλά και πολλές στιγμές από όλα τα άλλα κομμάτια. Αυτό που είμαι περίεργος να δω είναι το πώς θα ακουστεί αυτός ο δίσκος στα αυτιά των λάτρων της όλης αυτής Psych/Doom/Occult φάσης που είναι της μόδες τα τελευταία χρόνια. Τέλος τον προτείνω σε όλους τους μεταλλάδες να τον ακούσουν ίσα ίσα για να έχουν ακούσει μία από της πιο περίεργες κυκλοφορίες της τότε εποχής.
8/10
Γιώργος “Kelenmar” Βασιλειάδης
