Μόνο και μόνο από το όνομα φοβάμαι ότι θα έχουμε ένα EP «κλασικού, βαριού, γρήγορου, ατόφιου» metal. Ότι η μπάντα «θέλει να θυμηθεί τις καλές εποχές» και να κρατήσει τα πράγματα «απλά και βίαια». Όχι ότι έχω κάτι εναντίον αυτού. Απλά δεν μου αρέσει καθόλου. Αλλά ας μην φλυαρώ και ας μην βάζω ταμπέλες χωρίς λόγο.
Το “End Your Slavery” δεν ξέρω γιατί μπήκε στο EP. Εννοώ ότι σε ένα album είναι λογικό να έχεις ένα εισαγωγικό κομμάτι να βάλεις τον ακροατή στο νόημα αλλά στο EP που έχεις περιορισμένο αριθμό κομματιών, γιατί να σπαταλήσεις τη μια θέση με μια εισαγωγή κάτω του λεπτού με τέσσερις νότες. Ποντάρω ό,τι έχω και δεν έχω, ότι το επόμενο κομμάτι ξεκινάει με τρία χτυπήματα σε οποιοδήποτε πιατίνι, μετά riff από τη μια κιθάρα και ακολουθεί μετά η άλλη.
Και όντως έτσι ξεκινάει το ομότιτλο του EP. Μουσικά δεν είναι κακό. Ναι είναι χιλιοακουσμένο αλλά δεν είναι κακό. Στιχουργικά ας το αφήσουμε καλύτερα. Το “Waterval Boven” είναι σαν να ακούμε το ίδιο κομμάτι. Το vibe είναι τόσο παρόμοιο, που απλά είναι σαν να αλλάξαμε απλά λίγο τον ρυθμό και το riff. Με το “Tunguska” περνάμε σε ένα πιο punk ύφος (ή και death, δεν ξέρω, τα φωνητικά μπερδεύουν, μην πετάξετε γιαούρτια). Είναι σαν να ακούμε Manowar και να το βάλαμε σε διπλή ταχύτητα με χειρότερα φωνητικά και instrumental.
Τέλος, για να κλείσει το EP έρχεται το “Congregation”. Ίσως το πιο ωραίο riff που έχουμε ακούσει μέχρι τώρα. Μέχρι να μπει το πρώτο κουπλέ. Η αλλαγή αυτή ήταν από τις πιο αντικλιμακτικές που έχω ακούσει. Η προσπάθεια της μπάντας να κάνει αυτό το κομμάτι πιο ανθεμικό δεν πέτυχε. Τα φωνητικά δεν είναι σε καμιά περίπτωση τόσο καλά. Και δεν προσπάθησαν να τα στρώσουν καν στη μίξη. Αλλά έτσι είναι το αληθινό μέτσολ, μη ξεχνάτε.
Το “Born Free” όπως φάνηκε, δεν μου άρεσε. Είναι σαν να ακούω αναμασημένο thrash metal των 80s χωρίς καμία πρωτοτυπία και χωρίς καμία έξυπνη σύνθεση. Ίσως για τους λάτρεις του παλιού ήχου το EP να είναι το κάτι άλλο και να συνεχίζει την παράδοση. Προσωπικά το βρίσκω αδιάφορο.
4/10
Θανάσης Γκότοβος
[email protected]
