Οι Culted είναι μια κολεκτίβα με μέλη σε Καναδά και Σουηδία, η οποία κινείται γενικότερα στο χώρο του blackened doom (χωρίς όμως να μένουν αυστηρά εκεί). Δεν υπήρξαν ποτέ το μεγάλο όνομα, πάντα όμως ήταν σεβαστοί στο underground, με πιστό πυρήνα οπαδών, και παράλληλα έχουν υπάρξει στο δισκογραφικό δυναμικό μεγάλων δισκογραφικών εταιριών, όπως η Relapse παλαιότερα και η Season Of Mist αυτή τη στιγμή.
Κατά τη γνώμη μου όμως, το γεγονός ότι ο Daniel Jansson (φωνητικά) δεν έχει συναντήσει ποτέ, σύμφωνα με τα λεγόμενά του, τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος από το 2007 που ξεκίνησε, συν το γεγονός ότι εδώ και δεκατέσσερα χρόνια αυτός είναι μόλις ο τρίτος δίσκος, δημιουργεί αντίκτυπο στην αδυναμία εύρεσης χημείας και καθιστά το λόγο που αυτή η κολεκτίβα δεν έκανε ποτέ το βήμα παραπάνω και έβγαλε δύο απλά συμπαθητικούς δίσκους και έναν καινούργιο που με προβλημάτισε και με δυσκόλεψε, με την κακή έννοια.
Όπως προανέφερα όμως, η κολεκτίβα δεν κινείται αποκλειστικά στο χώρο του blackened doom. Υπάρχουν πολλά industrial στοιχεία στο στυλ των Godflesh (εξ ου και η διασκευή στο “Crush My Soul”), λιγότερο από sludge και από post-metal. Το κράμα σαν ιδέα δεν είναι απαραίτητα κακό, στα προηγούμενα άλμπουμ δείχνει να δουλεύει καλά, εδώ όμως οι συνθέσεις τους δε μπορούν να το υποστηρίξουν. Δε μπορώ να καταλάβω τι στόχευαν να κάνουν, πολλά σημεία στις συνθέσεις όμως ακούγονται ασύνδετα και το αποτέλεσμα κουράζει.
Σε αυτό προσθέστε και το γεγονός ότι ο δίσκος σε διάρκεια φτάνει τη μία ώρα και τέσσερα λεπτά, μαζί με τη διασκευή, την οποία φαίνεται την θεωρούν κανονικό μέρος του δίσκου και όχι bonus track. Τα όποια σκόρπια καλά σημεία των συνθέσεων δεν υποστηρίζονται και ο πειραματισμός τους εδώ δεν τους βγαίνει. Η κάπως ξερή παραγωγή αντί να τονίσει τη σκοτεινιά των συνθέσεων, όπως είναι προφανές ότι πήγαν να κάνουν, αντίθετα τονίζει την ανεπάρκειά τους.
Για να μη μακρηγορώ, το τελικό αποτέλεσμα με κούρασε πολύ και σίγουρα είναι πολύ κατώτερο από τις προηγούμενες δουλειές τους. Αν οι άνθρωποι βλέπουν το συγκρότημα σα χόμπι και διασκέδαση, πάω πάσο. Αν όμως το βλέπουν σοβαρά και θέλουν να αφήσουν κάποιο αντίκτυπο, τότε χρειάζεται πολύ βελτίωση. Η απόσταση και ο πολύ αραιός χρόνος δισκογράφησης κάνει το αποτέλεσμα να μοιάζει τεμπέλικο, ειδικά στο συνθετικό κομμάτι. Μπορείτε και καλύτερα και το έχετε δείξει.
4,5/10
Σταύρος Πισσάνος
[email protected]
