Το να ανακαλύπτεις μουσική της ελληνικής σκηνής που σου αρέσει είναι σα να βρίσκεις απολίθωμα μαμούθ στην αυλή σου, σαν την πρώτη μπουκιά φέτα ένα πράγμα. Κάπως έτσι, τόσο ωραίο. Η War Anthem περήφανα παρουσιάζει την πρώτη κυκλοφορία των εγχώριων Cursed Blood.
Νέο σχήμα μεν αλλά τα τέσσερα μέλη που αποτελούν το συγκρότημα ασχολούνται με διαφορετικές μπάντες για τα τελευταία εικοσιπέντε χρόνια, όπως οι Dead Congregation, Burial Hordes, Sarabante (ίσως η αγαπημένη μου μπάντα στην ελληνική σκηνή), Vulnus, Satan’s Wrath και Nuclear Winter. Το κίνητρο και η ιδέα πίσω από τη σύνθεση των Cursed Blood ήταν να παίξουν death metal με μια πιο crust/punk συμπεριφορά, παραπέμποντας περισσότερο σε μπάντες σαν τους Entombed, Disfear και Autopsy.
Ο τίτλος αυτού του EP για το οποίο θα συζητήσουμε είναι “Taker Of Life”. Ηχογραφήθηκε στο Ignite Studio από τον Γιώργο Χριστοφορίδη, η μίξη και το mastering έγιναν στο Nightbreed Studio από τον Κώστα Κωστόπουλο και το εξώφυλλο επιμελήθηκε ο Drop Virus.
Εισαγωγικό το “The World Of Madness” και οι crustcore punk ρυθμοί υπερισχύουν αυτών του death metal σε αντίθεση με το “Silent Era” που είναι τίγκα στα blast beats, μέχρι ενός σημείου που από τη μέση και μετά γυρνάει σε λίγο πιο groove ύφος. Το ομώνυμο “Taker Of Life” ξεκινάει με μια αργή βαρύτονη μελωδία στην κιθάρα και ακολουθείται από τα drums και το μπάσο, κρατώντας αυτόν τον αργό ρυθμό σχεδόν για όλη τη διάρκεια του τραγουδιού, αν εξαιρέσουμε ένα-δύο σημεία που το στροφόμετρο ανεβαίνει και επανέρχεται στο προηγούμενο μοτίβο.
Στο “Nailed” συμβαίνει κάτι σαν ερώτηση-απάντηση μεταξύ crust και death, πολύ δυνατή ισορροπία και αρκετά ενδιαφέρουσα προσέγγιση. Το ίδιο συμβαίνει και στο “Thorns & Nails” με μόνη διαφορά ένα hardcore τύπου breakdown λίγο μετά τα μισά του τραγουδιού. Το EP κλείνει με το “Backlash Rampage”, στα ίδια βήματα με τα προηγούμενα κομμάτια, μόνο που παρατηρείται ένα αργό σημείο πριν μπει μια μελωδία σαν mini solo, και κλείνει με έναν hardcore sludge ρυθμό. Σίγουρα ενδιαφέρουσα κυκλοφορία. Δεν έχει τύχει θαρρώ να ξανακούσω τέτοιο πάντρεμα μεταξύ ειδών μουσικής. Σίγουρα θα επανεξετάσω κάποια στιγμή.
6/10
Γιάννης Σεβίλογλου
giannisseviloglou@gmail.com
