Έχουν περάσει δυο χρόνια από τότε που το σχήμα των Northtale συστήθηκε στο ευρύ κοινό με το ντεμπούτο άλμπουμ του, το “Welcome To Paradise”, το οποίο δεν είχε αρέσει στον συνάδελφο που το κριτίκαρε. Διαφωνώ μαζί του, αφού το είχα βρει μια αρκετά συμπαθητική κυκλοφορία στον χώρο του power metal. Σε σχέση με εκείνον, ο Bill Hudson (Circle II Circle, ex-Jon Oliva’s Pain, ex-Cellador) και η παρέα του, αποτελούμενη από τους Mikael Planefeldt (Perpetual Etude) στο μπάσο, τον Patrick Johansson (Impellitteri, ex-Yngwie Malmsteen) και τον Jimmy Pitts (ex-Eternity‘s End, ex-Timo Tolkki‘s Infinite Visions) στα πλήκτρα, μετά την αποχώρηση του Christian Ericksson (ex-Twilight Force) προσέθεσαν τον Guilherme Hirose (Traumer, ex-Queen Evil) στις τάξεις τους, με το αποτέλεσμα να είναι κάτι παραπάνω από απλά καλό. Με σεβασμό πάντα στο πρόσωπο του Ericksson, θα έλεγα ότι ίσως είναι ο χαμένος κρίκος της μπάντας. Ο Guilherme είναι αυτό που χρειάζονταν οι Northtale για το βήμα εμπρός.
Για όσους δεν έχουν ακούσει την μπάντα, οι Northtale είναι κατά βάση επηρεασμένοι από τους Angra της Andre Matos (R.I.P.) περιόδου, τους Stratovarius της Timo Tolkki περιόδου, τους Edguy και τους Gamma Ray (κρατήστε το αυτό), διαθέτοντας στην μουσική τους ωστόσο στοιχεία από σχήματα όπως είναι οι Trans–Siberian Orchestra, πράγμα που φαντάζει λογικό, μιας και ο Bill Hudson έχει περάσει από τις τάξεις τους. Αυτό που εντυπωσιάζει είναι η χρήση βραζιλιάνικων για πρώτη φορά μέσα σε κομμάτι του δίσκου, επίσης λογικό καθώς Hudson και Hirose κατάγονται αμφότεροι από την χώρα της σάμπα. Οπότε αν ενώσετε όλα αυτά τα κομμάτια, θα ακούσετε έναν φανταστικό δίσκο, ίσως τον καλύτερο στο χώρο του power metal για εμένα φέτος παρέα με αυτό τον Helloween. Θα τολμήσω να πω πως το “Eternal Flame” έχει πάρει προβάδισμα όσο το ακούω.
Από το καταιγιστικό εναρκτήριο “Only Human” και το “Wings Of Salvation” (θα το ήθελαν οι Angra σε δικό τους δίσκο δίχως δεύτερη κουβέντα) στο “Future Calls” όπου συναντάμε τους Kai και Timo Hansen, με τον πατέρα να ηχογραφεί φωνητικά και τον γιο να σολάρει στην κιθάρα. Στο “The Land Of Mystic Rites” ταξιδεύεις στην Βραζιλία από τα πρώτα δευτερόλεπτα, χάρη στους tribal ρυθμούς και ανάλογους στίχους σε σημεία ενώ το “Midnight Bells” διαθέτει πολλά cojones riffs και σε συνεπαίρνει από την αρχή μέχρι το τέλος. Από τις καλύτερες συνθέσεις εδώ! Στα μισά του δίσκου έρχεται και το ομώνυμο, το “Eternal Flame”, το οποίο κοιτά ευθέως στο νεοκλασικό power metal της σχολής των Stratovarius.
Στο “In The Name Of God” το riffing γίνεται πιο κοφτό και στακάτο στην εισαγωγή με τις ταχύτητες να ανεβαίνουν ενώ το εξωφρενικό κιθαριστικό solo αλλά και αυτό των πλήκτρων να κλέβουν την παράσταση ώστε στην συνέχεια του “Ride The Storm” να πάρει κεφάλια αφού η επιστροφή στην φινλανδική επιρροή του σχήματος είναι εμφανής, κάνοντάς με να αναρωτηθώ αν πλέον οι Stratovarius θα μπορούσαν να γράψουν τέτοιες κομματάρες. Το “King Of Illusion” δίνει πόνο με το σφυροκόπημα που έχει στο μεγαλύτερο μέρος του ώστε εκεί να έρθει μια εξαιρετική διασκευή πάνω στο “Judas Be My Guide” (ελπίζω να μην αναρωτήθηκε κανείς ποιων). Για το τέλος, η μπάντα κράτησε το ενδεκάλεπτο έπος ονόματι “Nature’s Revenge”, στο οποίο υπάρχουν και κάποια harsh φωνητικά για την «τσαχπινιά» και το instrumental “Ivy”. Σε γενικές γραμμές εγώ έμεινα κατευχαριστημένος. Νομίζω ότι οι λάτρεις του σωστού power metal ιδιώματος θα τον αποθεώσουν. Ευκαιρία να τον αποκτήσετε.
9/10
Νίκος Σιγλίδης
[email protected]
