Πέμπτος δίσκος λοιπόν για τους Γερμανούς. Αν και ενεργοί από το 1987, η πρώτη τους δουλειά άργησε 12 ολόκληρα χρόνια αλλά μάλλον ¨ωρίμασε¨ όπως θα μπορούσα να πω για να φτάσουμε εν έτη 2012 να μιλάμε για έναν Power Metal δίσκο (ο οποίος μπορεί να μην είναι ούτε ο δίσκος της χρονιάς αλλά ούτε και ο καλύτερος Power metal δίσκος όλων των εποχών), ο οποίος με το που θα πατήσεις το ‘play’ στο CD player, θα σε ταξιδέψει τουλάχιστον σε πεδία μαχών, πάνω σε κάποιο άλογο κραδαίνοντας το σπαθί σου και κυνηγώντας τους εχθρούς! 15 κομμάτια που σε αυτά μπορείς να δεις στοιχεία και από τα παλιά της μπάντας αλλά και από τις “νέες” τους επιρροές. Το υλικό που άκουσα μου θύμισε αρκετά Helloween, Gamma Ray, Blind Guardian αλλά μου έφερε στο μυαλό και στοιχεία από Judas Priest και Iron Maiden κυρίως στις δισολίες και στα λυρικά ala Halford ρεφρέν. Σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να συγκρίνω βέβαια το δίδυμο Smith – Murray με το δίδυμο Anna Olejniczak – Carsten Reichart (και ναι στην μία εκ των δύο κιθαρών της μπάντας είναι γυναίκα που μάλλον δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από έναν άντρα), αλλά ούτε μπορώ να συγκρίνω τον Olli Strasser με Halford, Hansen, Kiske. Εν κατακλείδι ο δίσκος (αν και ομολογουμένως ποτέ μου δεν άκουγα πολύ power metal) τουλάχιστον στα αυτιά μου ακούγεται ευχάριστα και μου θυμίζει παλιές καλές ένδοξες εποχές power metal. Τον συνιστώ ανεπιφύλαχτα σε οπαδούς των Gamma Ray, Helloween, Maiden, ακόμα και Grave Digger. Σίγουρα το “300” (που μιλάει για τον Λεωνίδα και τις Θερμοπύλες), και τα “Time To Bleed”, “A Knight” και “Dead Shall Rise” μπήκαν ήδη στο playlist του μήνα!!!
8,5/10
Γιώργος Ραχιώτης
