Μέτριο προς καλό δισκάκι η δεύτερη δουλειά των Heavy Metalers από την Αριζόνα η οποία κλασσικά ακολουθεί τη γραμμή του πρώτου δίσκου και ακούγεται σαν ένα κράμα παλιάς Ευρωπαϊκής 80s Hard & Heavy σκηνής και ειδικά Βρετανικής. Όμως (και εδώ είναι το πραγματικά ενδιαφέρον που έχει να προσφέρει αυτή η κυκλοφορία) οι μελωδικές και οι αρμονικές γραμμές δεν είναι σε καμία περίπτωση αυτές στις οποίες μας έχουν συνηθίσει τα περισσότερα συγκροτήματα της αναβίωσης της παλιάς σχολής. Σίγουρα εδώ θα ακούσεις και Iron Maiden και UFO και Accept και Black Sabbath και Ozzy Osbourne (πολύ Ozzy και Sabbath βασικά) όμως ο τρόπος που περνάνε μέσα στα κομμάτια όλες αυτές οι επιρροές είναι αυτό που κάνει ξεχωριστή αυτή τη μπάντα. Οι Cyanide Scream μπορείς να πεις ότι έχουν πολύ προσωπική μουσική προσέγγιση (λογικό αφού ο κιθαρίστας και εμπνευστής τους Steve Cone είναι χρόνια στο κουρμπέτι) και οι διάφορες επιρροές βγάζουν άλλες από τις γνωστές πτυχές τους παραέξω. ΑΛΛΑ μέχρι εκεί (συν μπόνους οι ιδιαίτερες μελωδίες της κιθάρας)… Δυστυχώς στην τελική η όλη προσπάθεια χάνει αρκετά καθώς τα περισσότερα κομμάτια δε φαίνεται να οδηγούν κάπου και σε αντίθεση με το ντεμπούτο τους χάνουν και σε δυναμισμό αλλά τουλάχιστον είναι ανεβαστικά (αν και ίσως ένα κλικ πάνω από το ντεμπούτο γιατί παρά ταύτα είναι πολύ ενδιαφέρον εγχείρημα). Επίσης η μεγάλη του διάρκεια το καθιστά ακόμα πιο δύσκολο άκουσμα δεδομένου ότι θέλει και μπόλικες ακροάσεις… Ειδικότερα τώρα στα κομμάτια, αυτά που ξεχωρίζουν θεαματικά είναι τα “I Need to Break it” και “Forever Holding On” ενώ ακόμα καλύτερα τα “Our Destiny” και “In the Cold” ενώ συμπαθητικά και τα δύο instrumentals του δίσκου. Τελικώς σίγουρα μέσα στις κυκλοφορίες που αν δεν τις ακούσετε δε θα τρελαθείτε κιόλας αλλά σίγουρα έχει αρκετές ενδιαφέρουσες στιγμές και κάπως διαφοροποιημένο υλικό να δώσει.
7/10
Γιώργος “Kelenmar” Βασιλειάδης
