15 χρόνια προϋπηρεσίας δεν είναι λίγα και τόσα έχουν κλείσει οι φίλτατοι Αμερικάνοι Darkest Hour, οι οποίοι και κυκλοφορούν τον 7ο δίσκο τους με τον γενικό τίτλο The Human Romance. Χαρακτηρίζεται από τους ίδιους ως η πιο συναισθηματική και μελωδική δουλειά τους μέχρι σήμερα. Και δεν μπορούσαν να το περιγράψουν καλύτερα. Η μουσική μπορεί αρχικά να μοιάζει επιθετική με το rhythm section να το τονίζει πιο έντονα αυτό, με τα thrashy και hardcore «σφυροκοπήματα» να δίνουν και να παίρνουν. Από την άλλη υπάρχουν και αυτές οι μελωδίες και τα sweeps στις κιθάρες που σε «χτυπάνε στο κόκκαλο» και να δίνουν μια άλλη ατμόσφαιρα και νόημα στα κομμάτια. Όλα αυτά βέβαια με την aggressive φωνή να συνδυάζει και τα δύο αυτά στοιχεία αρκετά επιτυχημένα και δίνοντας αυτό το συναισθηματισμό και την μελωδικότητα στα οποία αναφέρονται οι Darkest Hour, αλλά και μια μελαγχολική επιθετικότητα, αν μπορείτε να με καταλάβετε. Ο δίσκος ξεκινάει με ένα ambient intro για να χώσει με το πρώτο τεμάχιο με δισολίες και beatdown και το κοπάνημα ξεκινά, με συναίσθημα πάντα. Ο δίσκος συνεχίζει στο ίδιο ύφος και αξιοπρόσεχτη στιγμή του δίσκου είναι το instrumental Terra Solaris, το οποίο είναι φανταστικό, καταπληκτικό, δεν βρίσκω τις κατάλληλες λέξεις να το περιγράψω. Μετά την συνεργασία τους με τον κύριο Devin Townsend στην παραγωγή, τώρα συνεργάζονται με τον κιθαρίστα των Soilwork, Peter Wichers, ο οποίος έχει κάνει άψογη δουλειά και έχει εξυψώσει τα ήδη φανταστικά κομμάτια. Μια αξιόλογη κυκλοφορία και έχει μπει ήδη στις δικές μου υποψηφιότητες για τα καλύτερα του ‘11.
8,5/10
Tένια Λάρδα
