Αρκετά κάλος Brutal Death Metal meets Grindcore δίσκος από Πορτογαλία με βασικές αναφορές σε Cannibal Corpse, Suffocation, Carcass και από εκεί και πέρα κάθε τραγούδι να αντλεί στοιχεία είτε από Ευρώπη, είτε από Βραζιλία είτε από Η.Π.Α (κυρίως μερικές αναφορές σε Morbid Angel όταν πέφτουν οι ταχύτητες). Τέλος κάνουν εκτενή χρήση δύο διαφορετικών τύπων φωνητικών, ενός κλασσικού Brutal/Grind και ενός πιο Black (πιο σπάνια τόσο). Αυτός ο δίσκος αποτελεί την τρίτη ουσιαστικά ολοκληρωμένη δουλειά της μπάντας, αν εξαιρέσουμε το EP του 94. Όσοι έχετε ασχοληθεί με τη μπάντα, η οποία είναι θρυλική για τα Πορτογαλικά δεδομένα, δε θα αργήσετε να καταλάβετε ότι δεν έχουν αλλάξει δα και τόσα πολλά στο πέρασμα των χρόνων (αν και έχω μια εντύπωση ότι αυτός ο δίσκος είναι ο χαμένος σύνδεσμος ανάμεσα στον πρώτο και το δεύτερο). Επίσης κάποια από τα κομμάτια ήδη υπήρχαν από τα demos της μπάντας. Από θέμα παραγωγής ότι καλύτερο έχει βγάλει η μπάντα και τεχνικά αρτιότερη από ποτέ. Το πανηγύρι αρχίζει με κάτι σαν υποσαχάριες σαμανιστικές ψαλμωδίες και μετά γίνεται ο κακός χαμός. Συνθετικά έπονται κομμάτια που είναι ή μέτρια ή κομματάρες και υπάρχουν μπόλικες!! Συγκεκριμένα και μένοντας μόνο στα καλά κομμάτια αναφέρω τα παρακάτω συγκλονιστικά μεγαθήρια! Καπάκια μετά το intro σκάνε τα τρομερά ‘Beyond The Freakish Scene’, ‘Split 3 to Share’, ακολουθεί μια μικρή κοιλιά και μπαίνει η τελείως Σουηδία κομματάρα με ένα τρομερό pick lead να δίνει το έναυσμα και που ακούει στο σιδηρόδρομο, ‘Stream of Psychopathic Devourment’! To ‘Anal Core’ μετά από λίγο είναι έπος και με ουρλιαχτά γκόμενας μέσα σε όλα, επάξια του τίτλου του κομματιού!! Και η συνέχεια πολύ δυνατή κομματάρα επίσης Ευρωπαϊκής κοπής, το ‘Re-reborn Monstrosity’ και καπάκια το πιο Thrash φάση ‘The Misanthropes’. Ακολουθεί και το συμπαθητικό ‘Ravenous Loathing’ και αυτό ήταν, άντε άμα πεις και το Carcass-ιανό φινάλε κατά τα άλλα όλα τα υπόλοιπα πολύ πιο χαμηλά. 7/16 κομμάτια… δεν είναι τόσο άσχημα! Σίγουρα όσοι αρέσκονται στο είδος να τσεκάρουν καθώς είναι από τις συμπαγείς κυκλοφορίες στο είδος τα τελευταία χρόνια.
7/10
Γιώργος “Kelenmar” Βασιλειάδης
