Παράνοια! Αυτή είναι η πρώτη λέξη που μου ήρθε στο μυαλό όταν ξεκίνησα να ακούω αυτό το δίσκο. Μόλις πατάς play σε αρπάζει αδίστακτα από την μούρη και σε κολλάει στον τοίχο! Το Daughters είναι ένα χαοτικό album με οχτώ κομμάτια, συνολικής διάρκειας 28 λεπτών. Τώρα πως θα μπορούσε να περιγραφεί ο ήχος του; Περίπλοκη υπόθεση… Noisecore; Θα μπορούσε, αν μη τι άλλο είναι ένας θόρυβος από την αρχή μέχρι το τέλος! Υπάρχουν και κάποια industrial στοιχεία όμως εδώ μέσα, αλλά το βασικό χαρακτηριστικό εδώ είναι ο πειραματισμός και ένα ασύστολο παιχνίδι με περάσματα από διάφορα είδη. Το αποτέλεσμα παραδόξως είναι ενδιαφέρον. Σίγουρα μπορεί να σε απασχολήσει για ώρα σε μία προσπάθεια να αποκωδικοποιήσεις τι είναι αυτό που φτάνει στα αυτιά σου. Δύσκολο σαν άκουσμα, χωρίς ίχνος μελωδίας ή μάλλον συνοχής…. Πιστεύω πως κομμάτια σαν αυτά των Daughters σίγουρα θα έχουν περισσότερο ενδιαφέρον όταν παίζονται σε live, με το ανάλογο show. Πάντως προσωπικά δεν με ενθουσίασε, αλλά πιστεύω πως θα αρέσει σε όσους ψάχνονται με τον πειραματικό ήχο και την noise σκηνή.
7/10
Βίκυ Αθανασοπούλου
