Μπορεί το όνομα Deathgeist να παραπέμπει εκ πρώτης όψεως σε death metal μπάντα, όμως στην πραγματικότητα πρόκειται για το όνομα ενός thrash metal συγκροτήματος που μας έρχεται από το São Paulo της Βραζιλίας. Σχηματίστηκε προ πενταετίας με τον πρώτο και ομώνυμο δίσκο να κυκλοφορεί τον ίδιο χρόνο, ενώ στις τάξεις του υπάρχουν πρώην μέλη των Bywar. Tο 2019 κυκλοφόρησε ο δεύτερος δίσκος, ονόματι “666”, και φέτος μας παρουσιάζουν την τρίτη τους δουλειά, με τίτλο “Procession of Souls”.
Το “Procession of Souls” είναι ένας δίσκος που κινείται σε τυπικά old-school thrash μονοπάτια, καθώς ο ήχος, αλλά και η μουσική παραπέμπει στον τρόπο που παιζόταν το thrash σε παλιότερα χρόνια, παρά στην πιο μοντέρνα εκδοχή του. Και αυτό δείχνει ότι το κίνημα αναβίωσης του old-school thrash καλά κρατεί. Στο μεγαλύτερο μέρος του δίσκου οι ρυθμοί είναι γρήγοροι, με το πολυαγαπημένο «τουπα-τουπα-τουπα-τουπα» των τυμπάνων να κυριαρχεί και να πυροδοτεί την έναρξη του χτυπήματος του κεφαλιού.
Ένα χτύπημα που το τροφοδοτούν και οι κιθάρες με το γρήγορο παίξιμό τους, τα βαριά riffs, που γαζώνουν τα πάντα στο πέρασμά τους, και τα γρήγορα τεχνικά σόλο. Το συναίσθημα του old-school διατηρούν και τα φωνητικά, αφού η φωνή του Adriano Perfetto έχει εκείνη την πολύ χαρακτηριστική τραχύτητα που διακρίνει τους δίσκους του είδους.
Πέρα, όμως, από τους γρήγορους ρυθμούς, η μουσική των Βραζιλιάνων χαρακτηρίζεται και από αρκετά κοψίματα στις ταχύτητες που οδηγούν σε πιο αργά και μελωδικά περάσματα. Η μελωδία, μάλιστα, είναι ένα στοιχείο, το οποίο υπάρχει σε άφθονη ποσότητα σε όλη τη διάρκεια του album, φροντίζοντας ώστε να μην είναι μονότονη η μουσική. Και αυτό, φυσικά, λειτουργεί όμορφα σε συνδυασμό με τις mid-tempo και αργές στιγμές, όπου και η μουσική γίνεται πιο ατμοσφαιρική, αλλά και τα φωνητικά αποκτούν μια μελωδική χροιά, διατηρώντας όμως την τραχύτητά τους.
Οι Βραζιλιάνοι φτάνουν σε σημείο να χρησιμοποιήσουν και πλήκτρα, περισσότερο ως συνοδευτικό όργανο και όχι ως πρωταγωνιστή, που όμως ταιριάζει ωραία με τα γρήγορα θρασάτα περάσματα. Κάποιες μελωδίες, μάλιστα, δίνουν και μια σύντομη ηλεκτρονική / διαστημική αίσθηση.
Γενικά, το “Procession of Souls” είναι ένας ωραίος δίσκος που συνδυάζει με όμορφο τρόπο την old-school προσέγγιση της thrash μουσικής με το μελωδικό στοιχείο. Και ίσως είναι αυτή η μελωδική διάθεση που δίνει μια μικρή ιδιαιτερότητα στη μουσική των Βραζιλιάνων και δεν την αφήνει να είναι τόσο κοινότυπη. Δεν ξέρω πόσες φορές θα επιστρέψετε σε αυτό το album, μετά την πρώτη ακρόαση, σίγουρα όμως δεν θα περάσετε άσχημα, αλλά αρκετά ευχάριστα.
6,5/10
Μίνως Ντοκόπουλος
[email protected]
