AlbumsΚριτικές

Deep River Acolytes – Alchemia Aeterna (Argonauta)

Οι Φινλανδοί  Deliverance σχηματίστηκαν το 2011 και τρία χρόνια αργότερα άλλαξαν το όνομά τους σε Deep River Acolytes. ΤοAlchemia Aeterna είναι η δεύτερη τους δισκογραφική δουλειά, τρίτη αν υπολογίσει κανείς και το δίσκο που είχαν κυκλοφορήσει με το προηγούμενο όνομα. Το κουϊντέτο από το Oulou παίζει doom metal με ορισμένες black metal επιρροές, ενώ τα φωνητικά και ορισμένα riffs κινούνται σε πιο κλασικά, blues μονοπάτια.

Ενώ θεωρητικά όλα αυτά ακούγονται ενδιαφέροντα, η αλήθεια είναι ότι βαρέθηκα αρκετά κατά τη διάρκεια της ακρόασης του δίσκου. Δεδομένου ότι οι λέξεις «βαρέθηκα» και “doom metal” δεν απαντώνται συχνά μαζί στην ίδια κριτική για εμένα, καταλαβαίνουμε  ότι υπάρχει ζήτημα εδώ. Ο δίσκος ξεκινά αρκετά αδύναμα, με τα δύο πρώτα κομμάτια να αποτυγχάνουν να αιχμαλωτίσουν την προσοχή. Αυτό οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι ακούμε riffs που είναι χιλιοπαιγμένα και στη συγκεκριμένη εκδοχή τους, όχι με την καλύτερη δυνατή έμπνευση.

Ένα άλλο στοιχείο που με ξένισε ήταν τα φωνητικά, ειδικά στο At The Crossroads. Δεν ξέρω αν  πρέπει να θεωρήσω υπεύθυνη την προφορά του Joey Turunen ή τις ενορχηστρώσεις αλλά σε πολλές στιγμές δίνεται η εντύπωση ότι κάτι στον τρόπο ερμηνείας του δεν συγχρονίζεται ή δε δένει καθόλου σωστά με το υπόλοιπο σύνολο.

Στον αντίποδα, έχουμε δύο συμπαθητικές στιγμές στη μέση ακριβώς. Τα Caught Somewhere Out Of Timeκαι The River Deepξεχωρίζουν με θετικό πρόσημο σε σχέση με τα υπόλοιπα αλλά μόνο από άποψης μεμονωμένων καλών στιγμών που υπάρχουν εντός τους. Όχι σαν ολότητα. Καταφέρνουν όμως έστω και με το στανιό να εισάγουν τον ακροατή στο σωστό κλίμα.

Συνοψίζοντας, δεν υπάρχει εκείνο το στοιχείο που θα ξεχωρίσει το συγκρότημα από τα κρυμμένα doom διαμάντια του underground που υπάρχουν σε αφθονία στη χώρα τους αλλά και λίγο πιο δίπλα. Ενώ σαν σύλληψη θεωρητικά η μουσική τους φαίνεται μια καλή ιδέα ή τελοσπάντων μια ιδέα που κάποιος με το δικό μου ιστορικό σαν ακροατής θα αντιμετώπιζε τουλάχιστον με θετική προκατάληψη, το αποτέλεσμα κρίνεται ως μη πειστικό. Κι ελαφρώς μονότονο. Κι αν κρίνω μόνο από την τάση του Turunen να κάνει αυτά τα Taneli Jarva γρυλίσματα με φόντο μια μουσική που μόνο αυτό δε θέλει, άκρως εκνευριστικό.

5/10
Χρύσα Γιουρμετάκη
chrysag.nioti@gmail.com

nano designs 728×90 - 728|90|nano designs 728×90||https://www.facebook.com/Nanodesignart/|bothhaursen2 - 728|90|haursen2||https://www.facebook.com/HaursensGuitarWorkshop/|bothGreekrebels Banner 07052021-728×90 - 728|90|Greekrebels Banner 07052021-728×90||https://www.greekrebels.gr/epikoinonia/|bothTatto Clinic Athens 728×90 - 728|90|Tatto Clinic Athens 728×90||https://www.facebook.com/tattooclinicathens|bothwhale_728x90 - 728|90|whale_728x90|||both
20000
110

Related posts

Leave a Comment

Leave a review

X