Έχοντας καταφέρει να παραμείνουν ζωντανοί από το 1995 οι Secret Of The Moon, αν και με πολλές αλλαγές, ριζικές αρκετές φορές, καταλήγουν σήμερα να απαρτίζονται από τους: sG (όπου και είναι και το παλαιότερο μέλος μετά την αποχώρηση του Daevas το 2007), επόμενος ο Thrawn Thelemnar και τρίτο και πιο πρόσφατο μέλος ο Ar. Η μουσική τους χαρακτηριζόταν ως αρκετά προοδευτική, παρατηρώντας αλλαγές σε κάθε δίσκο, από την στιγμή που δεν υπάρχει ιδρυτικό μέλος, μπορούμε να πούμε ότι πέρα από το στοιχείο της “αυθεντικότητας” τους συγκροτήματος, μήπως άλλαξε και ο τρόπος σκέψης τους; Είδαμε μία πτώση τους το 2009 με το «Privilegivm», αλλά πιστεύω ότι απλά χρειαζόντουσαν χρόνο για να δεθούν μεταξύ τους και να παράγουν και πάλι καλή μουσική. Αν και το Seven Bells ακολουθεί την ίδια νοοτροπία με την προγενέστερη δουλειά τους, είναι ένα καλό παράδειγμα για το τι είναι ικανοί να κάνουνε. Black metal με μελωδικά και μελαγχολικά στοιχεία, κάπως πιο τεχνικά μέρη που εξελίσσονται σχεδόν σε όλα τα κομμάτια, mid–pitch φωνητικά που εναρμονίζονται τέλεια με την ατμόσφαιρα του δίσκου. Άλλο χαρακτηριστικό της καινούργιας τους δουλειάς που αξίζει να σημειωθεί είναι τα doom μονοπάτια που ακολουθούνται σε μερικά κομμάτια όπως στα “Goathead και το Worship”. Η μία ώρα που διαρκεί ο δίσκος αξίζει να δοθεί, δεν θα πάει χαμένος ο χρόνος σας. Καλύτερα κομμάτια κατά την γνώμη μου “Seven Bells, Goathead και Nyx”.
8,5/10
Αλέξανδρος Κωνσταντουράκης
