Το project του Jérôme Reuter με το όνομα Rome επιβεβαιώνει για ακόμη μία φορά το χαρακτηρισμό του ως ένα από τα πιο ενδιαφέροντα του neofolk είδους, με την κυκλοφορία του “The Dublin Sessions”. Για την ιστορία, η έμπνευση για την ηχογράφηση αυτού του album ήρθε έπειτα από μια επίσκεψη του Reuter σε φίλους του στο Δουβλίνο. Το αποτέλεσμα είναι ένας δίσκος φόρος τιμής στο ιρλανδικό folkμε ευδιάκριτα τα χαρακτηριστικά στοιχεία του ήχου του σχήματος Rome.
Το album ξεκινά με ένα σύντομο intro με τον τίτλο “Gair Na Liann”, στο οποίο ακούμε μια μίξη από φυσικούς ήχους και ακουστική κιθάρα πίσω από μια γαλήνια απαγγελία σε μια γλώσσα την οποία δεν αναγνώρισα, αλλά προφανώς θα είναι κάποια παλαιά γλώσσα των τοπικών λαών. Συνέχεια με το “Antenora”, την ψυχή του δίσκου και το κομμάτι που αποτελεί το χαρακτηριστικό πρότυπο για τα υπόλοιπα. Εύθυμοι και διασκεδαστικοί ρυθμοί, πάρα πολύ ανεβαστικοί, που φτιάχνουν τη διάθεση, βασισμένοι στη χρήση του μπάντζο, του μπουζουκιού και του χαρακτηριστικού ιρλανδικού άσκαυλου.
Ωστόσο, το αμέσως επόμενο κομμάτι, το “Evropa Irredenta”, ξεφεύγει λίγο από αυτόν τον κανόνα, ρίχνοντας για λίγα λεπτά τους ρυθμούς, με το ήρεμο και συναισθηματικό ύφος του και τη συμβολή του guestτου δίσκου που ακούει στο όνομα Thåström. Στο ίδιο ύφος ακολουθούν και τα “Slash ‘N’ Burn” και “Vaterland”, λίγο πιο μετά.
Το “The Dublin Sessions” είναι ένα αξιόλογο δείγμα σύγχρονης προσέγγισης της παραδοσιακής ιρλανδικής μουσικής. Σίγουρα θα το απολαύσει όποιος ενδιαφέρεται για το είδος, αλλά και οποιοσδήποτε άλλος του δώσει μια ευκαιρία. Αυτά από εμένα. Πάω να κατεβάσω ένα κιβώτιο Jameson. Και δεν πίνω καν.
6/10
Τζούλια Τσαγκάρη
[email protected]
