Μετά από αρκετά παρακάλια από τους fans τους ,οι Defiance επιστρέφουν δεκαπέντε σχεδόν χρόνια μετά την κυκλοφορία του τελευταίου τους δίσκου. Το 2005 έγινε το reunion και ήταν πιστεύω καιρός να μας παραδώσουν νέο υλικό. Το αποτέλεσμα είναι πολύ καλό με έντεκα πολύ δυνατά κομμάτια να γεμίζουν τον δίσκο. Επηρεασμένοι από πολλά μεγάλα ονόματα του χώρου όπως Exodus και Testament (ειδικά στον τομέα των φωνητικών) ο ήχος τους και οι συνθέσεις τους μας γυρίζουν πίσω στο χρόνο ,στα τέλη των 90’s αλλά με μία πιο μοντέρνα (σημερινή) προσέγγιση. Δεν έχω ακούσει κάποια προηγούμενη δουλειά τους αλλά ότι άκουσα μου άφησε αρκετές καλές εντυπώσεις αλλά μέχρι εκεί. Μπορεί να έχει μερικά δυνατά σημεία στα μισά κομμάτια του δίσκου και μερικά δυνατά σόλο ,αλλά δεν πιστεύω ότι θα συναγωνιστεί με άλλα μεγαθήρια του χώρου αυτού. Το καλό είναι ότι σε μερικές εισαγωγές κομματιών υπάρχουν ήρεμα σημεία και μετά χώνει τα κλασσικά Thrash riff και έτσι μεγαλώνει η ποικιλία ήχων μέσα σε ένα κομμάτι και δεν καταλήγουν σε ένα βαρετό ανελέητο κοπάνημα. Ένας καλός δίσκος αλλά δεν χρειάζεται να τρέξει κανείς να τον ακούσει.
7/10
Ηλίας Μαρόγλου
