Έχοντας ως βάση την εναλλακτική μουντίλα της Φινλανδίας και διαθέτοντας έναν frontman που είναι ευχάριστη κόπια των James Hetfield και Ville Laihiala, οι άσημοι Delayhead μας συστήνονται για δεύτερη φορά με το (αλκοολικού υπονοούμενου) “Vol. 80%”. Εκ πρώτης όψεως ο ήχος του θυμίζει αρκετά εκείνον του “Down” των Sentenced, όταν μας είχαν παρουσιάσει για πρώτη φορά το διαφορετικό τους πρόσωπο. Ο τρόπος που έχουν γραφτεί τα περισσότερα κομμάτια φαίνεται πως δίνει έμφαση σε κιθαριστικά ακόρντα παρά riffs, προσθέτοντας αραιά και που κάποια απλά solos για να τονιστεί λίγο πιο έντονα το metal στοιχείο. Επιθετικό δεν το λες (πλην του όμορφα μελαγχολικού “Shut My Mind”) καθώς έχει άλλο σκοπό για αυτόν που θα το ακούσει. Κυριότερος όλων είναι να σου θυμίσει τι κληρονομιά άφησε πίσω του ο αδικοχαμένος Miika Tenkula και οι υπόλοιποι “αυτόχειρες” από το “Frozen” και μετά. Γιατί ναι, όσο και να προσπαθούν να το παίξουν αμερικανάκια με riffs, φωναχτές ερμηνείες και ταχύτητες που ίσως ξεγελάσουν, οι εγχώριες επιρροές φαίνονται από χιλιόμετρα. Είναι ένα ωραίο δισκάκι που απλά αρνείται να παραδεχτεί την πραγματική του φύση. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Η πλειονότητα των συνθέσεων δεν ενοχλεί ιδιαίτερα, ενώ η καλή δουλειά που έχει γίνει στις κιθάρες και στο drumming ξεπερνάει το όλο σύνολο του “Vol. 80%”. Για λάτρεις της σκανδιναβικής σκηνής.
6/10
Χάρης Μπελαδάκης
