Επιστροφή στα δισκογραφικά δρώμενα για τους Devil’s Train μετά από ένα μεγάλο διάστημα δημιουργικής απραξίας. Το σχήμα που λειτουργεί ως σκεύος για το alter ego του Λιαπάκη κάνει comeback με άλλο ένα αξιόλογο, αν μη τι άλλο, άλμπουμ.
Δέκα χρόνια κλείνουν φέτος οι Devil’s Train αλλά αυτό είναι μόλις το τρίτο τους άλμπουμ. Είναι απόλυτα λογικό κάτι τέτοιο, μάλλον, αν σκεφτούμε το ότι το βασικό σχήμα του τραγουδιστή είναι οι Mystic Prophecy. Στην σύνθεση παραμένει ο Jorg Michael στα τύμπανα ενώ πλέον συναντάμε στο μπάσο τον Jens Becker και στην κιθάρα τον Dan Baune, οι οποίοι αντικατέστησαν τους Jari Kainulainen (Masterplan, ex–Stratovarius) & Lakis Ragazas (ex–Deceptor).
Οι Devil’s Train δημιουργήθηκαν από την ανάγκη του τραγουδιστή να δοκιμάσει τον εαυτό του σε ένα στυλ αρκετά διαφορετικό από το κλασσικό heavy metal των Mystic Prophecy. Έτσι εδώ συναντάμε ένα αμιγώς southern rock άλμπουμ, αρκετά heavy βέβαια, με έντονες blues αναφορές. Μου άρεσε η φωνή του η αλήθεια είναι πάνω σε τέτοιο υλικό. Ο Λιαπάκης έχει το απαραίτητο γρέζι και «βρωμιά» στον τόνο του για να καταφέρει να μην ακουστεί εκτός κλίματος.
Οι συνθέσεις είναι αρκετά δυνατές, σκληρές είναι ίσως η σωστή λέξη, με έντονο groove. Σίγουρα δεν απευθύνονται στον μέσο μεταλλά αλλά έχουμε να κάνουμε με “feel good” μουσική που προσωπικά μου άρεσε και ας μην είναι και ακριβώς το στυλ μου. Ξεχώρισα το εναρκτήριο “The Devil And The Blues”, το πιο «ποζεράδικο» “Girl From South Dakota” και ένα δύο ακόμα δυνατά κομμάτια. Έξυπνη και διασκευή στο “Word Up” που ανεβάζει λίγο το κλίμα του άλμπουμ.
Το “Ashes & Bones” είναι ένα άλμπουμ με λόγο ύπαρξης. Τι και αν οι Devil’s Train δεν είναι και η πιο δραστήρια μπάντα στον κόσμο; Όταν έχουν κάτι να μας πουν μας το λένε.
7/10
Μιχάλης Νταλάκος
mdalakosreports@gmail.com
