Το μεταλλικό μας ταξίδι θα μας πάει αυτή τη φορά μέχρι τη Χιλή, όπου θα συναντήσουμε τους Critical Defiance, μία thrash metal μπάντα που σχηματίστηκε το 2013. Η δισκογραφική τους παρουσία στην αρχή ήταν πιο αραιή, με δύο demo κι ένα split album με την επίσης χιλιανή thrash μπάντα, Parkcrest.
Το 2019, όμως, και αφού σταθεροποιήθηκε η σύνθεσή τους, οι Χιλιανοί κυκλοφόρησαν το πρώτο τους ολοκληρωμένο δίσκο, το “Misconception”, ενώ φέτος επιστρέφουν με ανανεωμένη πάλι σύνθεση και με το δεύτερο album τους, ονόματι “No Life Forms”, το οποίο κυκλοφορεί από την Αμερικάνικη Unspeakable Axe Records που είχε βγάλει και το πρώτο.
Το “No Life Forms” συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε το “Misconception”, αλλά το πάει ένα βήμα παραπάνω από άποψη ταχύτητας, καθιστώντας το δίσκο παράδεισο για τους οπαδούς του γρήγορου thrash metal. Και όταν μιλάω για γρήγορο thrash εννοώ για πραγματικά καταιγιστική μουσική σε ξέφρενες ταχύτητες που σπάνε κάθε φράγμα.
Το παίξιμο σε αυτό το album είναι «κολασμένα» γρήγορο και μοιάζει σαν τσουνάμι που πέφτει πάνω στον ακροατή και τον «εξαφανίζει» από προσώπου γης. Είναι δηλαδή, η κατάλληλη μουσική για μια συναυλία που θα προσφέρει ατελείωτο χτύπημα και headbanging, αλλά και ένα ανελέητο mosh pit που σίγουρα θα θυμίζει αρένα μονομάχων.
Όλα τα μέλη της μπάντας παίζουν επιθετικά και παθιασμένα και είναι ωραίο το γεγονός ότι μέσα σε αυτό το χαμό είναι ευδιάκριτο το μπάσο και μπορούμε έτσι να το απολαύσουμε παρέα με τα καταιγιστικά τύμπανα και τις ξέφρενες κιθάρες. Κιθάρες, οι οποίες μας χαρίζουν δαιμονισμένα riffs και solos, ενώ σε κάποια σημεία έχουν μια πιο groove και hardcore νοοτροπία, κάνοντας τη μουσική να ξεφύγει λίγο από τη thrash επέλαση.
Υπάρχουν, πάντως, περάσματα που κατεβάζουν τις ταχύτητες σε πιο mid-tempo επίπεδα, ενώ πολλές φορές σκάνε απανωτές αλλαγές ανάμεσα σε μεσαίους και γρήγορους ρυθμούς. Βέβαια, με τέτοιο καταιγιστικό παίξιμο τα mid-tempo σημεία δεν θα μπορούσαν να μην είναι και αυτά δυνατά και βαριά, έτσι ώστε το χτύπημα να συνεχίζεται απρόσκοπτα. Και σε όλη την ένταση και το χαμό που βγαίνει από το δίσκο συμβάλλουν τα μέγιστα και τα φωνητικά, που είναι τραχιά, γρήγορα και επιθετικά.
Όπως ανέφερα, ο δεύτερος δίσκος των Critical Defiance είναι ένας καταιγιστικός δίσκος που στη μισή ώρα διάρκειάς του ισοπεδώνει τα πάντα στο πέρασμά του και προσφέρει στον ακροατή έναν ξέφρενο τρόπο διασκέδασης. Δεν θα συζητήσουμε για το αν η μουσική προσφέρει κάτι το καινούργιο, καθώς αυτό δεν είναι κάτι που είχαν ως σκοπό να κάνουν οι Χιλιανοί.
Ο σκοπός του να δημιουργήσουν ορμητική μουσική που θα κάνουν τον κόσμο να τη χαρεί τόσο στο σπίτι του όσο και σε μία συναυλία, έχει επιτευχθεί και με το παραπάνω. Αφήστε άφοβα αυτή την καταιγίδα που λέγεται “No Life Forms” να σας κατακλύσει και να σας παρασύρει μακριά. Θα το χαρείτε όσο δεν πάει.
7/10
Μίνως Ντοκόπουλος
[email protected]
