Το “Profane Death Exodus” είναι το ντεμπούτο album από την death metal μπάντα Diabolic Oath, με καταγωγή από το Portland, Oregon. Την συγκεκριμένη χρονική περίοδο το death metal βιώνει μια αναζωογόνηση, με μπάντες όπως οι Ulthar και Living Gate να παρουσιάζουν θεμελιώδη 80s και 90s στοιχεία, τα οποία όντας σαν βάση δημιουργούν κάτι καινούριο και αναγνωρίσιμο: ένα αυστηρό υφολογικά death metal.
Εδώ έρχεται, λοιπόν, το ντεμπούτο album των Diabolic Oath να ταιριάξει απόλυτα σε αυτή την εικόνα. Ο συνδυασμός γρονθοκοπημένων τυμπάνων με τις τρελές και επιβλητικές κιθάρες και τα τρίηχα φωνητικά συνθέτου ένα άγριο και επιθετικό album που δεν σε εγκαταλείπει από τον πρώτο χτύπο.
Υπάρχουν και άλλες παρόμοιες μοντέρνες death metal μπάντες, οι οποίες αξίζουν την προσοχή, και αποφασίζουν να προσεγγίσουν το έργο τους, βαδίζοντας μέσα σε ένα πιο προοδευτικό μονοπάτι. Όπως για παράδειγμα οι Ulcerate και Inter Arma φέρνουν μια μεγάλη ποικιλία στον ήχο τους, δημιουργώντας φως και σκοτάδι. Οι Diabolic Oath φαίνεται πως πήραν το μονοπάτι του αριστερού χεριού. Αποφάσισαν πως το προοδευτικό, πιο λαμπερό και φανταχτερό στοιχείο δεν ταιριάζει στον ήχο τους με αποτέλεσμα να επιλέξουν ένα πιο σκοτεινό ύφος.
Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα, να δίνουν στον ακροατή ένα σαραντάλεπτο στο οποίο ο άνθρωπος ξεφεύγει από την καθημερινή του ρουτίνα είτε σκέφτεται τα προβλήματα του. Η πολυπλοκότητα και ελευθερία της ακραίας αυτής metal μουσικής δεν θα μπορούσε να μείνει μακριά από ένα ηχητικό μονοπάτι, το οποίο ξεκινάει με το κομμάτι “Towards Exalted Coronation”. Από εκεί και πέρα ακολουθεί μια κολασμένη δίνη με μια σειρά από σκοτεινά κομμάτια όπως το “Immaculate Conjuration Of Infernal Recrudescence”.
Και τα τρία μέλη της μπάντας συνεισφέρουν στα φωνητικά, με το τρίηχο φωνητικά τρίδυμο, είτε μαζί είτε χωριστά, να συνεισφέρει στην πολυπλοκότητα του υλικού. Τα τύμπανα είναι πυκνά, επιθετικά και αυστηρά, προσδίδοντας έναν πιο δυναμικό και επιβλητικό ήχο σε κάθε κομμάτι. Οι κιθάρες, αν και χωρίς τάστα, ανά καιρούς εμβαθύνουν δημιουργώντας χαρακτηριστικούς ήχους και μελωδίες, όπως στο κομμάτι “Opening The Gate To Blasphemic Domination” όπου ακούγονται σαν καμπάνα.
Εν ολίγοις, ένα αρκετά περίτεχνο και πολύπλοκο album. Χρειάζονται αρκετές επαναλήψεις για να ξεχωρίσετε τους ήχους και να καταλάβετε την ατμόσφαιρά του. Απολαύστε την βόλτα.
7/10
Γιώργος Χατζηϊωαννίδης
gchatzis21@icloud.com
