Γενικά, υποστηρίζω κάθε προσπάθεια που είναι λίγο πιο πέρα από το αναμενόμενο και τις σίγουρες συνταγές. Οι Dies Irae κάνουν μια προσπάθεια για να πετύχουν κάτι πιο ιδιαίτερο, κάτι πιο εναλλακτικό. Όμως χρειάζεται περισσότερη προσήλωση και δουλειά ώστε να αποτυπωθεί αυτό ακριβώς που προσπαθούν να παίξουν. Εκτός ότι διέκρινα κάποιες αδυναμίες στα φωνητικά, το θέμα τους θέλει δουλειά και τεχνικά και στον ήχο. Ίσως οι δομές και οι ενορχηστρώσεις, τα samples που χρησιμοποιούν να είναι λίγο πιο μπροστά, αλλά αυτό δεν αρκεί. Η μπάντα από το Mexico θεωρώ ότι άνετα θα μπορούσε να βγάλει ένα μελαγχολικό κλασικό metal δίσκο, αλλά αυτό που επιδιώκουν, δηλαδή το avant garde – melodic – alternative θέλει πολλή δουλειά για να αποδοθεί σωστά. Αφήνοντας έξω και τη μετριότητα της παραγωγής, εύχομαι να ακούσω καλύτερα από αυτούς γιατί έχουν μια καλή συνταγή, απλώς στην πράξη λίγο έχασαν την κατάσταση, μην καταφέρνοντας να δώσουν το κατάλληλο αποτέλεσμα.
4/10
Ήλια Τσάρα
