[Option A]
Οι Γερμανοί Dis.agree δημιουργήθηκαν το 2006 και το “Break The Chains” είναι η δεύτερη επίσημη κυκλοφορία τους. Ο τραγικός θάνατος του τραγουδιστή τους το 2011 σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, τους πήγε αρκετά πίσω σε μια καριέρα που φαινόταν να ανθίζει. Ευτυχώς, βρέθηκε στο δρόμο τους ο Sebastian Linder και πήρε επάξια την θέση σαν συνεχιστής της πορείας του Denis Tietz. Τα μουσικά μονοπάτια που ακολουθεί η μπάντα είναι αυτά του Thrashcore με πινελιές από Hardcore και breakdowns να φας με το κουτάλι. Τα riffs δίνουν και παίρνουν, ενέργεια είναι ασταμάτητη και ο ήχος που έχουν δημιουργήσει αντρίκειος και για πολύ ξύλο. Η παραγωγή αναδεικνύει τις καλές συνθέσεις, αν και βέβαια ο ήχος των τυμπάνων με χάλασε αρκετά. Οι συνθέσεις δεν έχουν να πουν κάτι καινούριο, αλίμονο αν είχαν, αλλά μπορείς να περάσεις καλά και να κοπανηθείς. Η φωνή του κυρίου Linder εξαιρετική και βγάζει όλο το συναίσθημα της σαπίλας και του μίσους, οι κιθάρες των Schutzler και Wiedenhaupt απίστευτες, βαριές και ασήκωτες να δίνουν πόνο σε κάθε breakdown, αλλά και thrash riff και το rhythm section των κυρίων Hagemann και Kalischko γεμίζει όμορφα τον χώρο με τις χαμηλές συχνότητες, αλλά και τους φρενήρεις ρυθμούς που φτύνει. Βέβαια, όπως προείπα δεν κάνουν κάτι ιδιαίτερο και αμφιβάλλω αν θα τους θυμάμαι στον καταιγισμό παρόμοιων κυκλοφοριών. Τσεκάρετε τους πάντως οπαδοί του ήχου.
6/10
Τένια Λάρδα
[email protected]
[Option B]
Οι Dis.Agree είναι μια μπάντα η οποία άρχισε να δέχεται μια σχετική δημοτικότητα μετά τη νίκη τους σε ένα τοπικό διαγωνισμό. Μετά από αυτό άρχισαν να περιοδεύουν και να γράφουν κομμάτια σε στυλ Thrashcore, Metalcore με λίγες δόσεις Hardcore. Οι επιρροές τους βασίζονται σαφέστατα σε συγκροτήματα όπως οι Heaven Shall Burn, Killswitch Engage, Machine Head και άλλα πολλά. Οι συνθέσεις τους στο “Break The Chains” είναι σχετικά καλές και κομμάτια σαν τα “Running Down My Dreams”, “Fading Away” και “Can’t Walk On” τα καταφέρνουν αρκετά καλά αφού και γρήγορα είναι και groov-ατα αλλά και αρκετά διασκεδαστικά. Το κακό είναι ότι λίγο πολύ κάτι τέτοια τα έχουμε ξανακούσει από συγκροτήματα που και πιο καταξιωμένα είναι αλλά και πιο πρωτότυπα με αποτέλεσμα οι Dis.Agree να μας φαίνονται πιο “δεύτερης διαλογής” συγκρότημα. Η προσπάθεια τους είναι αρκετά καλή αλλά έχουν ακόμα πολύ δρόμο για να βρουν μια σεβαστή θέση στο Αμερικανοκρατούμενο είδος που αρέσκονται να υπηρετούν. Ας ελπίσουμε ότι ο χρόνος θα αποτελέσει το καλύτερο “γιατρό” τους
5.5/10
Στάθης Αυγέρης
[email protected]
