Από ότι φαίνεται θα υπάρχει ακόμα ένα interview request αυτό τον μήνα. Αφού κάθισα και αποφάσισα να γράψω το review αυτού του άλμπουμ μετά την 20ή περίπου φορά που το άκουσα φαντάζεστε μάλλον περί τίνος πρόκειται. Πάμε λοιπόν να ξετυλίξουμε σιγά σιγά τα πράγματα. Οι Explosion Technology μας έρχονται από την Ουκρανία. Για να δούμε τι μπορεί να μας είχε έρθει στο μυαλό ότι παίζουν πριν ακούσουμε το δίσκο! Folk Rock, Folk Gipsy Rock, Hard Rock, Mainstream Rock και οτιδήποτε έχει να κάνει με τα είδη που προανέφερα. Όμως κύριοι, κυρίες και αγαπητά μου παιδιά Όχι! Καμία σχέση με ότι μόλις είπα. ΚΑΜΙΑ απολύτως. Η μπαντάρα αυτή που μας έρχεται από την Ουκρανία παίζει κάτι μεταξύ σε Alternative/Electro Metal αν και πιστεύω ότι ούτε και αυτός ο όρος θα περιέγραφε αυτό που παίζουν. Τέλος πάντως. Επειδή δεν μου αρέσει όπως έχω πει άπειρες φορές να κολλάω στις ταμπέλες θα μείνω μόνο στα μουσικά του δίσκου και της κυκλοφορίας και σε τίποτε άλλο. Ας αραδιάσω λοιπόν καμιά 10αριά ονόματα που μου φαίνονται σαν βασικές επιρροές χωρίς να σημαίνει ότι δεν έχουν δικό τους στυλ. Μέσα στα ονόματα αυτά λέω να βάλω και κάποια που μπορεί να μην είναι επιρροή αλλά υπάρχουν στοιχεία μέσα στο δίσκο. Πάμε λοιπόν: Rammstein, Depeche Mode, Marylin Manson, Korn, Slipknot, Rage Against The Machine, αλλά και πολλές νεότερες μπάντες που βρίσκονται σε αυτό το ιδίωμα. Αν καθίσω να γράψω λίστα ίσως να χρειαστούμε καμιά 10αρια φύλλα εργασίας του Word. Ο δίσκος περιλαμβάνει εννιά κομμάτια λοιπόν τα οποία διακρίνονται από δύναμη, επιθετικότητα, ενέργεια και πάθος και φυσικά από πλευράς σύνθεσης, ενορχήστρωσης και παραγωγής η δουλειά που έχει γίνει είναι απλά καταπληκτική. Όπως ακριβώς θα έπρεπε να είναι ένας δίσκος. Για να πω την αλήθεια η παραγωγή μου θύμισε πολύ τις παραγωγές των Rammstein πράγμα που για εμένα αποτελεί ένα ακόμα συν για τον δίσκο. Από εκεί και πέρα ούτε συνθετικά έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τις προαναφερθέντες μπάντες αλλά ούτε και σε δύναμη και ποιότητα. Οπότε άνετα πιστεύω ότι μπορούμε από τώρα να μιλάμε για μια μπάντα που θα κάνει το μπαμ στην συγκεκριμένη σκηνή και θα κάνει πολλές αρένες να χοροπηδάνε στους ρυθμούς της. Προς το παρόν ένα line up με Rammstein, Manson και αυτούς εδώ δεν θα με χάλαγε καθόλου. Όνειρο απατηλό έ? Τέλος πάντως. Σίγουρα κάποια κομμάτια μπορούν να γίνουν hitάκια είτε στα ραδιόφωνα είτε και στα κλαμπάκια που παίζουν και τέτοια πράγματα οπότε ο δίσκος θα έλεγα ότι εν τέλει κρίνεται 100% επιτυχημένος. Όσοι γουστάρετε το συγκεκριμένο ιδίωμα και ειδικά όλες τις μπάντες που προανέφερα τρέχτε να πάρετε το δίσκο γιατί σίγουρα είναι MUST HAVE. Οι υπόλοιποι καλό θα ήταν να τον αποκτήσετε γιατί όταν μιλάμε για μουσική δεν χωράνε ταμπέλες. Σίγουρα θα σας αφήσει ικανοποιημένους. Στα υπόψη για τους δίσκους της χρονιάς και αυτός και όπως φαίνεται πάλι θα μου βγει η ψυχή να φτάσω το TOP 20 αφού ήδη έχω 30 προτεινόμενους δίσκους. Μέχρι τότε όμως πάρτε το δισκάκι αυτό και αφεθείτε στους ρυθμούς του.
9.5/10
Γιώργος Ραχιώτης
