Πάμε μια βόλτα μέχρι την Σκανδιναβία πάλι, για να ακούσουμε το ντεμπούτο ομώνυμο δίσκο των One Desire, ο οποίος έρχεται από το πουθενά για να με κάνει να παραδεχτώ ότι κάτι υπάρχει στο νερό που πίνουν οι Σκανδιναβοί, κάτι παράξενο που παρόλο το κρύο και την κακοκαιρία, τους επιτρέπει να γράφουν ζεστή μουσική. Ας τα πάρουμε με την σειρά όμως.
Οι One Desire σχηματίστηκαν από τον drummer Ossi Sivula, ο οποίος είχε σαν σκοπό με την μπάντα αυτή να «δημιουργήσει μουσική που θα άλλαζε τον κόσμο». Μεγαλόπνοα σχέδια, αν μη τι άλλο, που κανείς δεν μπορεί να πάρει στα σοβαρά. Του πήρε αρκετό καιρό μέχρι να βάλει τα πάντα σε μια σειρά και να σταντάρει τη σύνθεσή με τους Jimmy Westerlund στην κιθάρα (Negative, Sturm Und Drang, Pitbull), Andre Linman στα φωνητικά (Sturm Und Drang) και Jonas Kuhlberg στο μπάσο (Paul Di’Anno, Cain’s Offering).
Η Frontiers κάνει μια ακόμη κίνηση που της αποφέρει μια δυνατή μπάντα στο δυναμικό της, αφού με αυτή τη σύνθεση, οι One Desire καταφέρνουν να κυκλοφορήσουν ένα αρκετά αξιόλογο ντεμπούτο. Σίγουρα, όχι ένα δίσκο που θα αλλάξει τον κόσμο αλλά σίγουρα που θα στρέψει αρκετά κεφάλια προς την κατεύθυνση των Φινλανδών. “Hurt” και “Apologize” που ανοίγουν το δίσκο, δείχνουν τις διαθέσεις των One Desire για δυνατό, μελωδικό και ποιοτικό AOR/hard rock, το οποίο μόνο μπορείς να ερωτευτείς με τις φανταστικές μελωδίες, που μια θυμίζουν Giant, μια Eclipse, μια Journey αλλά και λίγο από FM.
Και μπορεί ειδικά το “Apologize” να είναι ο κράχτης του δίσκου, οι One Desire δεν επαναπαύονται σε μόνο γλυκανάλατες μελωδίες αλλά γεμίζουν το δίσκο με κομμάτια σαν το “Buried Alive”, το οποίο μόνο ως καθαρό metal μορεί να χαρακτηριστεί, με τον up-tempo ρυθμό του και το άγριο riffing στις κιθάρες. Ακόμη και το “Straight Throught The Heart” που κλείνει στα έξι λεπτά, δείχνει τη διάθεση των Φινλανδών να πειραματιστούν αρκετά με τον ήχο τους, πάντα μέσα στα πλαίσια του AOR/hard rock.
Τα φωνητικά του Linman είναι απλά φανταστικά και πολυμορφικά, αφού ο ταλαντούχος τραγουδιστής έχει μεγάλη έκταση και πότε ακούγετε σαν τον Ronnie Atkins, πότε σαν τον Jon Elliot. Οι κιθαρες του Westerlund είναι απλά καταπληκτικές, με αρκετές δόσεις νεοκλασικών επιρροών. Με λίγα λόγια, οι One Desire θα αρέσουν σε όλους τους φίλους του AOR/hard rock που καλό θα ήταν να ανακαλύψουν το νέο αυτό διαμάντι. Επενδύστε άφοβα.
8/10
Δημήτρης Σταύρος
[email protected]
